ارم ذات العماد

ارم ذات العماد (به‌معنای:ارم ستون‌دار) به شهر/سرزمینی گمشده ارجاع دارد که در قرآن ذکر شده است.

گفتاوردها

• «أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعَاد ﴿۶﴾إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَاد ﴿۷﴾الَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فی الْبِلاد ﴿۸﴾».
• «آیا نیندیشیده‏‌ای که پروردگارت در حق [قوم و سرزمین‏] عاد چگونه عمل کرد؟ (۶) که ارم ستون‌‏دار داشت‏ (۷)همان که مانندش در [هیچ‌یک از] شهرها ساخته نشده بود (۸)»
  • قرآن سوره ۸۹: الفجر
• «واقع است در میانهٔ ولایت صنعای یمن و حضر موت؛ و شداد او را بنا نهاد؛
• «و شداد، پادشاهی بود بی‌دین و داد و به رسولان زمان خود کافر شده، ایمان نیاورد. چون صفت بهشت و عمارات و بساتین و انهار آن را چنان‌که مشهور است از زبان انبیا شنید، خواست که برای خود، به صفات مذکوره، بهشتی بنا نماید. صد نفر از معتمدان خود را برگزیده و به دست هر یک، هزار نفر کارگر از هر صنف سپرده و حکم نمود که بهترین زمین‌ها را در زمین به من معین نمایید. پس از اختیار زمین ارم، جمیع مایحتاج را حاضر ساخته و طرح آن خیال را با دست مهندسان کشیده و به جمیع عمال خود، در روی زمین حکم نمود که جمیع جواهرات و طلا و نفره، هر جه در ولایت او باشد جمع آورده، در کار آن بنا مصروف نمایند و خرمن‌های طلا و نقره و جواهر در آن مملکت، مثل کوه‌ها جمع شده؛ از نقره و طلا، خشت‌ها ساخته شده و شهر را به خشت طلا و نقره بنا نهادند و دیوارهای آن شهر را به نگین‌های مروارید و یاقوت و زبرجد و انواع جواهرات، مرصع ساختند و غرفه‌ها، بالای غرفه‌ها بنا نهادند و ستون‌هایی که ضرور بود، چنان‌که نوشته‌اند از زبرجد و یاقوت ترتیب دادند و از چهل فرسنگی آن شهر، نهر آبی جاری ساختند که همه جا پوشیده از زیر زمین می‌آمد و در کنار شهر ظاهر می‌شد و از این نهر جداول در میان کوچه‌ها و بازارها و خانه‌ها جاری ساختند و کنار انهار را به صحایف طلای احمر، مزین نمودند و عوض ریگ، در میان نهر آب، جواهرات سرخ و سبز و زرد، ریخته و در کنار انهار و جداول، درختان از طلا ساخته و میوه‌ها برای آن درختان از جواهرات نصب نمودند؛ و دوازده فرسخ طول و عرض برای شهر قرار دادند و آن شهر را سیصد ذراع قرار دادند؛ و خاک زمین آن شهر را از مشک و زعفران ترتیب نمودند…»
  • ابوعبدالله زکریا قزوینی در «آثار البلاد و اخبار العباد/ الاقلیم الاول / ارم [ذات العماد]» (نگاشته به سال ۶۷۴ق/ ۱۲۷۵م)