آشوری‌های ایرانی
گروه قومی ایرانی غیرآریایی
آشوری‌های ایرانی (به سریانی: ܐܬܘܪܝܐ ܕܐܝܼܪܵܢ) اقلیتی قومی و زبانی در ایران کنونی هستند. آنان به زبان آرامی آشوری نو صحبت می‌کنند که یک زبان نوآرامی است که از سریانی کلاسیک و عناصر اکدی گرفته شده‌است؛ از نظر دینی، پیروی مسیحیت شرقی‌اند که بیشتر به کلیسای آشوری شرق و همچنین به کلیسای باستانی شرق، کلیسای پنطیکاستی آشوری، کلیسای کاتولیک کلدانی و کلیسای انجیلی آشوری تعلق دارند. آشوری‌های ایران، تاریخ و هویت قومی مشترکی دارند که ریشه در سنت‌های زبانی، فرهنگی و مذهبی مشترک با آشوری‌های عراق، آشوری‌های ترکیه و سوریه و همچنین با آشوری-سریانی-کلدانی‌های فرامرزی دارد.
گفتاوردها
ویرایش- جامعهٔ آشوریان با وجود جمعیت اندک، به دلیل قدمتی چند هزار ساله در این کشور، همیشه اثرگذار بوده‌است… در دوران دفاع مقدس -به راستی و بدون اغراق- بیشترین سهم را در قیاس با جمعیت خود، تقدیم میهن کرده‌است. ما مظلوم‌ترین شهیدان را نثار انقلاب اسلامی و دفاع مقدس کردیم؛ جوانانی که می‌توانستند به خدمت سربازی نروند، اما عشق به میهن و تعهدی که نسبت به وطن در وجود خود حس می‌کردند، سبب شد که بمانند و در کسوت سرباز به دفاع از میهن خود پرداختند؛ افرادی که به دلیل کفالت خانواده می‌توانستند به سربازی نروند، نسلی که امکان خروج از کشور را داشتند اما ماندند و همانند یکان‌یکان هموطنان خود از میهنشان دفاع کردند… جامعهٔ آشوری، جامعه‌ای بسته یا تافته‌ای جدا بافته از جامعه بزرگ ایران نیست و هر تحولی که در میهن اتفاق بیفتد، بر آشوریان هم تأثیرگذار است… جز برخی مسائل جزئی حقوقی و سلیقه‌ای، ما هیچ تفاوتی با آحاد جامعهٔ بزرگ ایران نداریم. نگاه عمومی نظام به جامعهٔ اقلیت‌های دینی، نگرش متفاوتی نیست و ما شهروند درجهٔ یک محسوب می‌شویم.
- آلبرت کوچویی، ۲۶ ژانویه ۲۰۱۹/ ۶ بهمن ۱۳۹۷، مصاحبه «ایسنا»[۱]
نوشتارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ «آلبرت کوچویی: آشوری‌های ایران دلسوزی‌های خصمانه را باور نمی‌کنند». ایسنا، ۶ بهمن ۱۳۹۷ قالب =مصاحبه.
