یدالله مایل تویسرکانی
شاعر ایرانی
یدالله بن ابوالقاسم تویسرکانی با تخلُّص مایل (۱۸۸۶، تویسرکان - ۱۱ مه ۱۹۵۰) مقامدار آموزشی، آموزگار، روزنامهنگار، شاعر و مترجم ایرانی بود.[۱]
گفتاوردها
ویرایشساز طرب، وزیری اگر ساز میکند | برپا هزار شور ز شهناز میکند | |
هر گوشه حسن او چه برون افتد ز نقاب | رضوان دری ز باغ جنان باز میکند | |
بازار گرم گشته ز اصناف مشتری | زو میخرند هرچه فزون ناز میکند | |
از هر طرف قراول مژگان مراقب است | از بسکه فتنه چشم تو آغاز میکند | |
هم میکشد به غمزه و هم زنده میکند | جادوگر است و قدرت اعجاز میکند | |
بیطاقتی نگر که ز نیش گرامفون | اسرار سینه فاش به آواز میکند | |
حسرت برم به بخت بلند هوانورد | کاو از فراز کوی تو پرواز میکند | |
راز درون مپرس که چشمت به هیپنوتیزم | با یک نگاه کشف دو صد راز میکند | |
مایل به خاک مقدم جانانه سر نهاد | خود را بدین وسیله سرفراز میکند[۱] |
دانی ز چه با عواطف زندهٔ خویش | کرده است اروپا همه را بندهٔ خویش | |
ما جمله به فکر ذکر بگذشتهٔ خود | آنها همه در خیال آیندهٔ خویش[۱] |
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. چهارم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۳۱۳۴. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.