کمال تبریزی

کمال تبریزی (۲۸ سپتامبر ۱۹۵۹) (۵ مهر ۱۳۳۸) کارگردان ایرانی است. زادهٔ تهران، دانش‌آموختهٔ رشتهٔ سینما از مجمتع دانشگاهی هنر؛ از سال ۱۹۷۹م/ ۱۳۵۸ش به فعالیت در سینما مشغول است، نخست به فیلمبرداری، کارگردانی، فیلمنامه‌نویسی و تدوینگری فیلم‌های کوتاه پرداخت و از سال ۱۹۸۸م/ ۱۳۶۷ش به شکل حرفه‌ای به کارگردانی فیلم‌های بلند روی آورد و جوایز بسیاری کسب کرد.

من خودم مارمولکی‌ام که هر دفعه به یک رنگ در می‌آیم و مخالفانم می‌گویند معلوم نیست دفعهٔ بعدی که تبریزی می‌خواهد فیلم بسازد قرار است چه کار کند!

گفتاوردها

• فکر می‌کنم عرصهٔ هنر، عرصه‌ای‌است که باید به آن اجازه تجربه داده شود. ممانعت از رخدادهای تازهٔ سینما باعث می‌شود عرصه‌هایی از این هنر که تا به حال نامکشوف مانده برای همیشه گنگ بماند و کسی جرأت نکند برای فیلم ساختن به سمتش برود. فیلم‌ها علاوه بر جنبه سینمایی و هنری‌شان نوعی مردم‌نگاری و بیان تاریخ هر کشوری نیز محسوب می‌شوند. این‌که نشان دهیم مردم در آن مقطع تاریخی چطور به مفاهیم نگاه می‌کرده‌اند و تعاریف‌شان از هر موضوعی چه بوده. در حقیقت هر فیلمی نشان دهنده تاریخی از زندگی مردم است.
• ما آدم‌هایی که در جبههٔ مخالف باشند و تعادل داشته باشند را نداریم. متأسفانه یا موافق افراطی داریم یا مخالف بی‌منطق. برای همین تحمل مخالف وجود ندارد.
• من خودم مارمولکی‌ام که هر دفعه به یک رنگ در می‌آیم و مخالفانم می‌گویند معلوم نیست دفعهٔ بعدی که تبریزی می‌خواهد فیلم بسازد قرار است چه کار کند!
• استقلال فیلمساز از نظر من خیلی مهم است و اینکه تا جایی که می‌تواند در نقطهٔ تعادل بایستد.
• من به‌طور ناخودآگاه در تمام دوران زندگی‌ام در زمان حال زندگی کرده‌ام. به نظرم کسانی که وارد تشکیلات خاصی می‌شوند مجبورند از مانیفست حزب‌شان دفاع کنند حتی اگر خیلی دمده و ناکارآمد مثل قواعد کمونیستی باشد! خب چرا آدم باید چنین کاری کند؟ اینکه شما به خداوند اعتقاد دارید یک اعتقاد بنیادی‌است مانند قبول داشتن اصول دین، اما در فروع دین چنین چیزی نیست از همین جهت می‌گویند باب اجتهاد برای فقها باز است. این یعنی نباید افراد دگمی باشیم و باید تا جایی که می‌شود با قواعد روز پیش رفت.
  • ۲۰ ژوئن ۲۰۱۶/ ۳۱ خرداد ۱۳۹۵، مصاحبه با روزنامهٔ «قانون»