کاووس حسن‌لی
شاعر ایرانی
کاووس حسن‌لی (۲۲ مه ۱۹۶۲، قنات نو خرم‌بید) آموزگار پیشین، دکترای زبان و ادبیات فارسی، شاعر (با تخلُّص فلق)، استاد دانشگاه، مؤلف و مقاله‌نویس ایرانی است.[۱]
گفتاوردها
ویرایش| ساحل چشم جادوئی او باز هم رنگ رؤیا گرفته‌ست | تار و پود دل نازکم را باز میل تمنّا گرفته‌ست | |
| در گلو بغض دیرینه دارم، یک بغل شعله در سینه دارم | دیرگاهی‌ست کاین آتش گنگ، در دل کوچکم جا گرفته‌ست | |
| باز هم حالی آشفته دارم، گفتنی‌های ناگفته دارم | لیک آن بغض دیرینهٔ امروز باز راه گلو را گرفته‌ست | |
| روح من مثل چشم تو خسته‌ست، قلب من مثل زلفت شکسته‌ست | عشق تو دستم از پشت بسته‌ست، خانه‌ام را به یغما گرفته‌ست | |
| دل که مانند داغی شکفته‌ست، در شب گیسوان تو خفته‌ست | گرچه درد پریشانی‌اش، از تب زلف تو وا گرفته‌ست | |
| صبح ای کاش می‌آمد از دور، متنِ آیینه پر می‌شد از نور | کاین شب شوم، این شام دیجور، شور کاشانه‌ام را گرفته‌ست | |
| کاش می‌شد که آبی بمیریم، روشن و آفتابی بمیریم | تا مگر عاقبت پس بگیریم، زندگی هرچه از ما گرفته است[۱] |
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. یازدهم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۳۱۰. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.