پگاه احمدی

پگاه احمدی (۱۹۷۴، تهران) شاعر، منتقد ادبی و مترجم ایرانی-آلمانی است.

گفتاوردها

• «در زمانه‌ای به سر می‌بریم که دیگر نمی‌شود تعریفی را مطلق کرد. همه چیز نسبی ست. کثرت، گوناگونی و تضادهاست که زیبایی شناسی‌ها را سامان می‌بخشد. چه چیز، نسبت به چه چیز؟ این پرسشی ست که همواره از خود می‌کنم.»
• «من شاعری هستم که ذات نوشتن‌اش در شعر، عمدتاً در پیوند با اسطوره‌های ایرانی، اشاره‌های تاریخی و ارجاعات میهنی به هویت می‌رسد.»
• «باز سرسامِ کدام سلسله در من، / سرداب و سردخانه و سوگ است؟ /کدام بزنگاه؟ / دوباره نستعلیق، / دعوت به مراسم گردن زنی ست!/در این جریده، تا ابد، جُرم ایم / و این خطابهٔ تدفین هنوز، / پر از خرابهٔ طاهاست. /باز، خاوران، خونی ست / وَ در بلندیِ تهرانِ بادگیر / به هر گداری زدم، گروگان بود!/کدام بزنگاه؟ / اینجا که بی‌هوای تو باید / شب را تکه‌تکه آتش زد!/وقتی از آن کتیبهٔ متروک، / تنها صدای نوحه می‌آید / صدای داربستِ آنهمه اعدام، / الله و اکبر شکستهٔ آن پشت بام / و ما که در این شعر، محرمانه، تحریم ایم!...»