ژرژ آلبر موریس ویکتور باتای (به فرانسوی: Georges Albert Maurice Victor Bataille) (زادهٔ ۱۰ سپتامبر ۱۸۹۷ - درگذشته ۸ ژوئیه ۱۹۶۲) از فیلسوفان فرانسوی‌ای است که پیشگام و الهام‌بخش بسیاری از فیلسوفان پساساختارگرا و پسامدرن فرانسوی در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم شد.

گفتاوردها ویرایش

  • «اکثر اوقات درست زمانی که برای به نگارش درآوردن یک اثر تلاش کرده‌ام، پیش از به پایان رساندن آن، زوال و فرسایش به سراغم آمده. کم‌کم با غایت اثرم بیگانه می‌شوم: همان اثری که خود به هیئت کلمه درآورده‌ام... از خودم گریزان می‌شوم و کتابم هم در نهایت از من می‌گریزد.»
    • «تجربه‌های درونی»[۱]
  • «ضدشناخت همان دالی است که وجد را شکوفا می‌سازد... وجد و جنون شوریدگی نخستین شناخت ادراکی ما است، مشخصا همان نقصان یا برسازنده نقصانی که من، زندگی من، و تمام نوشته‌هایم نشان می‌دهند.»
    • «تجربه‌های درونی»[۱]
  • «تجربه یگانه غایت و قدرت است: و همین قدرت است که به‌غایت می رساندش.»
    • «تجربه‌های درونی»[۱]

دربارهٔ او ویرایش

  • «پروژهٔ پست‌مدرنِ ناالهیاتِ ژرژ باتای، آن دینِ بدون خدایی که او مد نظر داشت، هیچ نوع سازگاری از تفکر اخلاقی را به وجود نیاورده است؛ اما حداقل باتای و متفکرانی نظیر او فهمیده بودند که هنگامی که یکتاپرستی را کنار می‌گذاریم، اخلاق را به همان صورتِ گذشته نمی‌توانیم حفظ کنیم و مثلاً دربارهٔ ادعاهای فراگیر اخلاق لیبرال به‌شدت دچار تردید می‌شویم.»

منابع ویرایش

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ نقل از «فراتر از متن: دربارهٔ ژرژ باتای، نویسنده و شاعر»، ترجمهٔ سبا پاکدل، روزنامه اعتماد، شمارهٔ ۲۴۹۵، ۲۷ شهریور ۱۳۹۱، صفحهٔ ۱۱.
  2. جان گری، ملحدان جدید از چه می‌ترسند؟، ترجمهٔ مهدی رعنایی، سایت ترجمان، برگرفته از Guardian، شنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۴، کد مطلب: ۷۲۷۵.