چزاره پاوزه

زبان‌شناس، مترجم، نویسنده، و شاعر ایتالیایی

چزاره پاوزه (به ایتالیایی: Cesare Pavese) (زاده ۹ سپتامبر ۱۹۰۸ - درگذشته ۱۷ اوت ۱۹۵۰) رمان‌نویس، شاعر، مترجم و منتقد ادبی اهل ایتالیا بود.

چزاره پاوزه

پس از اینکه حکومت فاشیست ایتالیا، او را به کالابر تبعید کرد (۱۹۳۶–۱۹۳۵) اولین مجموعهٔ اشعارش را انتشار داد و با رمان کوتاهی به نام «سرزمین‌های تو» در ردیف نویسندگان نئورئالیست قرار گرفت.[۱]

وی با اینکه در عالم ادب نویسندهٔ موفقی بود (در سال ۱۹۴۷ جایزه سالنتو و در سال ۱۹۵۰ جایزه استرگا را برده بود) زندگی ناموفق و اندوه‌زده‌ای داشت و در سال ۱۹۵۰ در یکی از هتل‌های شهر تورین خودکشی کرد. بیشتر آثار او و از جمله یادداشت‌هایش با عنوان «پیشهٔ زیستن» پس از مرگش چاپ شد.[۱]

دارای منبع ویرایش

  • «‏آدمی به خاطر عشق زنی خودکشی نمی‌کند. ما خودکشی می‌کنیم، چون عشق، هر عشقی که باشد، ما را با برهنگی‌مان، پستی‌مان، حالت بی‌سلاحی‌مان و نیستی‌مان برملا می‌سازد.»[۱]
  • «‏شکست خوردهٔ واقعی کسی نیست که در امور مهم شکست خورده باشد. تازه چه کسی توانسته‌است در امور مهم موفق باشد؟ - شکست خوردهٔ واقعی کسی است که در چیزهای کوچک توفیق نیابد. کسی که موفق نشود برای خود یک Home[پاورقی ۱] بوجود آورد، نتواند حتی یک دوست داشته باشد، نتواند یک زن را راضی کند، نتواند زندگی خود را مثل دیگران تأمین کند. چنین کسی غمگین‌ترین شکست خورده‌هاست.»[۱]
  • «ما روزها را به‌یاد نمی‌آوریم، لحظه‌ها را به‌یاد می‌آوریم.»[۲]

پانویس ویرایش

  1. در متن اصلی نیز به انگلیسی است

منابع ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ژان پاتریک موری. چزاره پاوزه، مرد منزوی. خسرو سمیعی. مجله سخن. دوره هجدهم. شماره هشتم و نهم. دی و بهمن ۱۳۴۷. صفحهٔ ۸۵۷
  2. http://www.brainyquote.com/quotes/quotes/c/cesarepave109425.html

پیوند به بیرون ویرایش

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ