مهستی گنجوی

شاعر ایرانی

مهستی گنجه‌ای یا مهستیِ گَنجَوی؛ بانوی شاعر و رباعی‌سرای برجستهٔ ایرانی سدهٔ پنجم و ششم هجری قمری.

دارای منبع ویرایش

رباعیات ویرایش

بر هر دو طرف مزن تو بر یک سوزن      وان زلف شکسته را ز رخ یکسو زن
گر آتش عشق تو وزد یک سوزن      یکسو همه مرد سوزد و یکسو زن

این رباعی به دو شکل ضبط شده‌است:[۱]

صورت نخست
گفتم که لبم به بوسه‌ای مهمان است      گفتا که بهای بوسهٔ من جان است
عقل آمد و در پهلوی من زد انگشت      یعنی که خموش، بیع … که ارزان است
صورت دوم
گفتم که بهای بوسه‌ات چندان‌ست      گفتا که بهای بوسه‌ام، صد جان‌ست
دل انگشتی به پهلویم زد هموار      یعنی که بخر! زود بخر؛ ارزان‌ست!

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. «گنجور» مهستی گنجوی» رباعیات» رباعی شمارهٔ ۱۹». گنجور. بازبینی‌شده در ۲۰۱۵–۰۸–۱۹. 

پیوند به بیرون ویرایش

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ