بابک خرمدین

رهبر اصلی مبارزان ایرانی علیه خلافت عباسی (۱۷۷–۲۱۶)

بابک خرمدین (مرگ ۶ صفر ۲۲۳ (قمری)/۷ ژانویه ۸۳۸ (میلادی))(برابر با ۱۷ دی ماه سال ۲۱۶ خورشیدی) رهبر اصلی مبارزان ایرانی خرمدین است که بعد از مرگ ابومسلم بر خلافت عباسی شوریدند.

گفتاوردها ویرایش

  • بابک در جواب نامه پسرش که از او خواسته بود تسلیم افشین سردار خلیفه شود گفت: «اگر به من پیوسته بودی و دعوت خویش را دنبال کرده بودی تا روزی کار به تو رسد پسر من بودی، اما اکنون به نزد من به درستی پیوست که مادر بدکاره‌ات خراب بوده. ای پسر زن بدکاره، شاید که من از این زنده بمانم، من عنوان سالاری داشته‌ام و هر کجا باشم یا یادم کنند، شاه باشم، اما تو از تخمه‌ای هستی که خیری در آن نیست. شهادت می‌دهم که پسر من نه‌ای، یک روز که زنده باشی و سالار باشی از آن بهتر که چهل سال زنده باشی و بنده‌ای باشی زبون.»[۱]

دربارهٔ او ویرایش

  • این را همه پذیرفته‌اند که «خرمیان نمایندگان احساسات ملی ایران بودند که مشتاقانه در انتظار بازگرداندن حکومت پادشاهی ایران، در مقابل گرایش‌های جهانی مانویان بودند.» ولی برای جمعیت ایران بابک و جنبش او مفهوم دیگری داشت، زیرا از آن زمان هویت جمعی دینی، شیوه عمده معرفی به‌شمار می‌رفت. اشپولر به درستی گفته‌است که منابع بومی دربارهٔ جریان‌های پنهان ملی و دینی دربارهٔ اندیشه احیای شهریاری ایرانی خاموشدند و منابع پیشگویانه فارسی میانه خطر بابک را آشکار می‌کنند و نظر مبهمی دربارهٔ خرمیه دارند.
  • اگر ما اسم فردی را که در طول تاریخ از او جز دشمنی و کینه نسبت به اسلام چیز دیگری سراغ نداریم و هیچ فضیلتی در او نمی‌بینیم، جز اینکه با مسلمین می‌جنگیده، روی بچه‌مان بگذاریم، مثلاً اسم او را بابک بگذاریم، بچه‌مان فردا بزرگ می‌شود، با خود می‌گوید اسم دوستانم را حسن، حسین، عباس، علی و مرتضی گذاشته‌اند، اسم من هم بابک است؛ من هم بروم سراغ هم اسم خودم ببینم او کیست وقتی می‌رود سراغ او، می‌بیند در زندگی آن آدم از نظر انسانی چیزی نیست و جز جنایت و مبارزه با اسلام چیز دیگری وجود ندارد. به دروغ از او تعریف می‌کنند، می‌گویند بابک با اعراب می‌جنگید. کجا بابک با اعراب می‌جنگید ؟! بابک با ایرانیها می‌جنگید نه اعراب. بابک را ایرانیها کشتند و دویست و پنجاه هزار کشته دادند. عرب اصلاً یک نژاد کوچکی بود و افراد زیادی نداشت. سردارشان یک ایرانی به نام افشین بود که با بابک می‌جنگید، نفراتش هم همه ایرانی بودند. تاریخ را شما بخوانید می‌بینید شعارها ایرانی است، اسمها همه ایرانی است. ایرانیهایی که با بابک می‌جنگیدند گرزی داشتند اسمش را گذاشته بودند کافرکوب. بابک با اسلام و مسلمین می‌جنگید، با عرب نمی‌جنگید، عربی در کار نبود. معتصم خلیفه بود ولی او که با معتصم نمی‌جنگید. اگر ایرانیهای مسلمان بابک را یک عنصر ضداسلامی تشخیص نمی‌دادند که با او به نفع معتصم نمی‌جنگیدند. ایرانیها از معتصم نهایت تنفر را داشتند ولی حاضر نبودند به قیمت جنگیدن با معتصم بیایند بابک‌ها را تأیید کنند. می‌دیدند اگر امر دائر بشود میان بابک و معتصم، باز معتصم از بابک بهتر است.
  • «بچّه ای بزرگ می شود؛ در حالی که می بیند اسمش بابک است. طبعاً در او یک احساس علاقه ای نسبت به هم اسمش پیدا می شود و بسا هست که بعد، همین اسم گذاری، این بچّه را منحرف کند یا می بیند اسمش اسم یک گبر آتش پرستی است که در چهارهزار سال پیش وجود داشته است. شعائر اسلام که شوخی بردار نیست. اسلام است. ما باید شعارهای اسلامی را اگر اسلام را می خواهیم باید شعارهایش را هم حفظ کنیم... اگر نمی خواهیم حساب دیگری است. من با کسانی حرف می زنم که مسلمانند و از روی غفلت، چنین کارهایی را می کنند. می خواهم از غفلتشان خارج بشوند. حال اگر کسی مسلمان نیست و با اسلام ضدیّتی دارد، ما با آنها منطق و سخن دیگری داریم.»
  • «بابک خرم دین، کسی بود که اردبیل را تاراج کرد و در منطقه عرشه اردبیل به قدر موی سر به کشتار مردم اقدام کرد و تأثرانگیز است که بابک خرم دین به عنوان یکی از مفاخر اردبیل مطرح می‌شود در حالی که او مزدکی و آدم‌کش بوده‌است».
  • «شبهه ای در کفر و الحاد بابک خرم دین نیست. ترویج افکار و دفاع از مواضع او ترویج باطل و معارضه با اسلام و برای تضعیف هویت اسلامی جامعه است و صرف بیت المال و مال شخصی در جهت اشاعه نام و یاد او همه حرام است. باید مسئولین امور جداً از این گرایش‌ها جلوگیری نمایند».

پانویس ویرایش

  1. تاریخ طبری، جلد 13، ص 5846
  2. دریایی، تاریخ و فرهنگ ساسانی، ۱۳۷–۱۱۳۸.
  3. مطهری، پانزده گفتار، 166-167.
  4. چرا باید اسم فرزندانمان را از اسم های اسلامی بگذاریم؟
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ نقره کار، مسعود. «قضیه قتل‌ها مثل این که گریبان ما را گرفته». انقلاب اسلامی، ۲۰٬۰۹٬۱۳۸۹-. بازبینی‌شده در 29-06-2011. 
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ نفره کار، مسعود. «قضیه قتل‌ها مثل این که گریبان ما را گرفته». اخبار روز. ۱٨ آذر ۱٣٨۹. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در 15/5/2012. بازبینی‌شده در 29-06-2011. 
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ نقره کار، مسعود. «ایران، قتلگاه دگراندیشان (بخش دوم)». خبرنامه گویا، 26 مرداد 1385. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در 9/5/2013. بازبینی‌شده در 29-06-2011. 

منابع ویرایش

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ