آینه

وسیله نوری

آینه وسیله‌ای است که به علت صافی و بازتاب بالایش، بر رویهٔ خود، تصویر اجسام را نشان می‌دهد.

گفتاوردها ویرایش

  • نشانه‌شناسی: آینه بازتاب چیست؟ حقیقت، صمیمیت، درون قلب و آگاهی.»
  • «آینه فقط عمل انعکاس تصویر را انجام نمی‌دهد؛ روح وقتی یک آینهٔ تام و تمام شده باشد، با تصویر شریک می‌شود. این اشتراک، نشان‌دهندهٔ تغییر و تحولِ کامل اوست. بدین ترتیب، صورت‌های موضوع مشاهده‌شده و آینهٔ مشاهده‌گر باهم ترکیب می‌شوند. آنگاه است که روح با جمال حق شریک می‌شود که به رویش آغوش گشوده بود.»
  • «آینه در وجوهِ گوناگون خود، مضمونی ممتاز در فلسفه و عرفان اسلامی می‌یابد که الهام‌گرفته از فلسفهٔ نوافلاطونی است. در عرفان اسلامی، آینه نمادِ نمادگرایی‌هاست.»
  • «در مفهومی دیگر، آینه نماد مبادلهٔ آگاهی‌هاست. در حدیث معروفی آمده است که المؤمنُ مِرآتُ المؤمن. سالک هرچه سطح آینهٔ روح را صیقل دهد، می‌تواند با خلوص هرآنچه در پیرامون اوست، حتی پنهان‌ترین فکر دیگری را منعکس کند. ادبیات تصوف پر است از نمونه‌هایی که این خاصیت بازتابندهٔ صوفیِ صافی را نشان می‌دهد.»

منابع ویرایش

  1. شوالیه، ژان. «آینه (Miroir /Mirror)». در Dictionnaire des symboles [فرهنگ نمادها]. ج. یکم. ترجمهٔ سودابه فضایلی. تهران: انتشارات جیحون، ۱۳۸۴. ص ۳۲۳. شابک ‎۹۶۴۶۵۳۴۱۴۷.