آلن بدیو(۱۹۳۷) فیلسوف فرانسوی.

گفتاوردها ویرایش

  • «جنبش اشغال بیش از پیش از رمق افتاده و اسرائیل هم‌چنان تحت‌لوای «دفاع مشروع» قتل‌عام می‌کند و... مع‌الوصف، همهٔ این‌ها نشانه‌ای است از بحران؛ امروزه شهروندان آمریکا و اروپا و خاورمیانه و سرتاسر جهان اعتماد خود را به نظم سرمایه از دست داده‌اند اما امکان فراروی از آن را نمی‌یابند. درست در چنین اوضاع و احوالی است که باید بار دیگر از «فرضیه کمونیسم» سخن گفت.»[۱]
  • «مسئله جوان‌ها درست همان مسئله فیلسوف است، ولو اینکه خودشان ندانند!»[۲]
  • «زندگی‌ واقعی، آن زندگی است که خود را نه به سرسپردگی بسپارد و نه به ارضای غرایز اولیه. حیاتی که در آن سوژه خود را به‌مثابه سوژه برمی‌سازد. من چهار حوزه می‌شناسم که حقیقت در آنها خود را عیان می‌کند، همان‌هایی که من چهار رویه برساختن حقیقت نامیده‌ام: هنر، عشق، سیاست و علم. خواست من از جوان‌ها این است که در این چهار شرط سیر کنند: با هنر در تمام اشکالش مواجه شوند؛ در عشق وفادارانه وارد شوند و برای مدتی طولانی بمانند؛ و در عمل سیاسیِ ساختن جهانی عادلانه، جهانی غیر از آنچه هست، مشارکت ورزند. و تا این اندازه از علم بی‌خبر نباشند، آن را به دست تکنولوژی یا سرمایه نسپارند.»[۳]

منابع ویرایش

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
آلن بدیو
دارد.