کالیگولا (نمایش‌نامه): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۸:
** صفحه ۶۸، <small>از رساله ''شمشیر بران'' نوشته کالیگولا که پیشکارش آنرا برای بزرگان شهر خواند.</small>
* «کرئا: آفرین. خزانه مملکت امروز آباد می‌شود.
* «هلیکون: و کماکان با شیوه‌ای بسیار اخلاقی، این نکته را هم در نظر داشته باشید. چون، به هر حال، مالیات بر گناه بستن خیلی بهتر است تا کفاره از ثواب گرفتن که رسم جوامع جمهوری است.»
** صفحه ۷۱، <small>سخنان ملازم و پیشکار کالیگولا پس از اینکه کالیگولا زنان سناتورها را مجبور به روسپی‌گری کرد و از کسانی که می‌آمدند پول گرفته و به خزانه مملکت می‌ریخت.</small>
* «و از لحظه‌ای که گمان ببری که من تصمیم دارم تو را مسموم کنم هر کاری که باشد می‌کنی تا در مقابل اراده من باشی. یعنی که تو مرتکب دو جنایت می‌شوی و ناچار از این دو امر یکی مسلم است: یا من نمی‌خواسته‌ام تو را بکشم و تو به ناروا بر من، امپراتورت، سوءظن می‌بری؛ یا اینکه من این را می‌خواسته‌ام و تو، حشره ناچیز، مانع اجرای نقشه من می‌شوی.»
** صفحه ۷۲، <small>یکی از بزرگان پس از خوردن و نوشیدن در نزد کالیگولا دارویی خورد و کالیگولا آنرا پادزهر فرض کرد و این سخنان را به او گفت و سپس دستور کشتنش را داد.</small>
* «من ادبا را دوست ندارم و نمی‌توانم دروغهاشان را تحمل کنم. آنها حرف می‌زنند تا صدای خودشان را نشنوند. اگر صدای خودشان را می‌شنیدند می‌فهمیدند که هیچ نیستند و دیگر نمی‌توانستند حرف بزنند.»
**
* «کائسونیا: شما هم مثل همه آنهایی فاقد روح‌اند وجود کسانی را که روحشان از جسمشان بیشتر است نمی‌توانید تحمل کنید. روحی که از جسم سرریز کند مخل آسایش است، درست است یا نه؟ آن وقت اسم این را بیماری می‌گذارند و خیال فضلا راحت می‌شود.»
** صفحهٔ ۱۳۲
| |||