محمدقاسم قاسمی گنابادی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
از شعرای گنابادی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''[[w:محمدقاسم قاسمی گنابادی|محمدقاسم قاسمی گنابادی]]''' (۱۵۳۲–۱۵۷۴م) [[شاعر]] فارسی [[ایرانی]] در سدهٔ دهم قمری بود. اسمش میرزامحمد قاسم و از سادات عصر شاه طهماسب است . شاعری معروف و عارفی به طبع موصوف است و بیشتر اوقات دروادی مثنوی شتافته و به اتمام خسرو شیرین و لیلی و مجنون و شاهنامه که به اسم شاه طهماسب صفوی گفته توفیق یافته . دو بیت آخر در بیماری لیلی گفته ، مثنوی :
گلزار جهان تهی کن از
کان غیرت صد هزار
روزی که ببوی گل شود
خاری نزند به دامنش
شد ساعد سیم
چون نال قلم در
شد مهره ٔ پشت آن
چون رشته دُر ز پای تا سر.
| |||