هوشنگ ایرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

==دارای منبع==▼

*گذشت زمان هرگونه سکون را محکوم به نابودی می‌کند و درست در آن هنگام که هنرمند اندکی درنگ کند و از دریافت زمان بازمند - هرچند زمان درازی پیشرو باشد و حتی از آغازکنندگان جنبش‌ها باشد - او را به بیغولهٔ کهنه‌ها می‌افکند و حق حیات هنری را از او می‌زداید. ''[[نیما یوشیج]]'' ده‌ها سال پیش زمان خود را دریافت و بسیاری از بندها را در هم شکست. او در آن دوره زمان را زندگی کرد و در داستان هنری ارزشی زیاد به دست آورد. اما امروز هنر او سکون و کهنگی پذیرفته‌است و هرچند هنوز هم پیروانش حتی هنر سالخوردهٔ او را نیز درنیافته‌اند، ولی ''[[نیما یوشیج]]'' از دریافت زمان بازمانده‌است و در گذشته - هرچند بسیار نزدیک - زندگی می‌کند.<ref>آزرم. ۱۳۸۱. «شکوه شکفتن بر تو باد». روزنامهٔ همشهری</ref>▼

*فرم، از آن‌جا که از رویدادهای اصیل درون سرچشمه می‌گیرد و نمود آنان را بی‌دگرگون‌ساختن با خود به نمایش می‌آورد، از هرگونه ریا و ناراستی بی‌زار است و با برانداختن رسم‌های کهن که چیزی جز خودفریبی و ریا نیست، بشر را به راستگویی وامی‌دارد و می‌کوشد او را آن‌چنان که هست بنمایاند. (مقالهٔ «شناخت نوی، فرمالیسم»، مجلهٔ خروس جنگی، ۱۳۳۰)<ref>پورمحسن. ۱۳۸۲. «خروس جنگی بی‌مانند». روزنامهٔ اعتماد. ص۵.</ref>▼

==پی‌نوشت و منابع ==▼