گناباد: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز اصلاح ارقام |
||
خط ۱۶:
* «در عصر سلجوقیان یک نهضت [[مسجد]]سازی به راه افتاده بود که در ابتدای شروع این نهضت مسجد جامع شهر گناباد ساخته شده است. این [[مسجد]] دارای دو ایوان است که در سال ۶۰۹ هجری قمری ساخته شده است. در زلزله‌های مختلف از قبیل زلزله سال ۱۳۴۷ این [[مسجد]] تخریب و دوباره بازسازی شده است. محراب این مسجد در زمان حضور اهل تسنن ساخته شده است و هنگامی که شیعه‌ها به این سرزمین آمده‌اند محراب این [[مسج]]د را به سمتی شرقی‌تر تغییر داده شده و یک سری تغییراتی در این محراب انجام شده است. محراب این مسجد به صورت گچ‌بری ساخته نشده است بلکه محراب این مسجد به صورت قالبی ساخته شده است.»
** ''رجبعلی لباف خانیکی''
* «حتی امروزه هم قنوات در [[ایران]] از اهمیت بسیار بالایی برخوردار هستند؛ تخمین‌های متفاوتی که در دههٔ ۶۰ میلادی صورت گرفت میزان آب حاصله از قنوات [[ایران]] را درحدود ۲۰ میلیارد متر مکعب نشان داد؛ یعنی تقریباً چهارده برابر کل آب موجود در اسرائیل. برخی از این قناتها بسیار خارق‌العاده هستند از جمله قناتهای گناباد که عمق بعضی مادر چاه‌هایشان به
** ''ج. س. ویلکینسن، محقق و قنات شناس غربی،''
* «نگاهی به فرایند شهرسازی در تمدن‌های کهن داشته باشیم. باستان شناسان وقتی سیر تکوینی یک جامعه را بررسی می‌کنند دیده‌اند معمولاً جامعه‌ها در کنار یک رودخانه شکل می‌گیرند و بزرگ می‌شوند مانند بین‌النهرین([[دجله]] و [[فرات]])، شهرهای کنار [[سند]]، رودخانه [[نیل]] و … یا در فرمی دیگر در کنار چشمه‌ها یا آب‌های جاری مردم جمع می‌شدند و جامعه ابتدایی خود را گسترش می‌دهند تا شهرها ایجاد شود مانند [[نیشابور]] که در کنار آب جاری [[کوه بینالود|بینالود]] ساخته شده است. اما در گناباد ثابت شده نه رودخانه‌ای وجود داشته است و نه چشمه‌ای بوده است که گروه‌های انسانی در گرداگرد آن جمع شوند. پس چه اتفاقی افتاده است؟ مردم کم‌کم دور چه پدیده‌ای سازمان یافته‌اند؛ و اینجا است که استثنای [[تاریخ]]ی شکل می‌گیرد. در این محل اول قناتی ساخته‌اند و در مرحله دوم آنجا ساکن شده‌اند. این از عجایب و شگفتی بشر است.»
| |||