زادروز آندرسن '''روز جهانی [[کتاب]] [[کودک]]''' نام گذاری شده‌است.
== دارای منبع ==
*« «[[مرگ]] سریعتر از باد حرکت می کندمی‌کند و هرگز آنچه را که برده است برنمی گرداندبرنمی‌گرداند.»
* <small>داستان یک [[مادر]]</small>
*« «[[زندگی]] یعنی مسافرت کردن»
* <small>افسانه [[زندگی]] من</small>
* «بر کرانه هایکرانه‌های رودخانه، [[درختان]] شاخه هایشاخه‌های درازشان را در هم انداخته بودند و اگر آنقدر بزرگ نبودند که به هم برسندبرسند، ، ریشه هاشانریشه‌هاشان از خاک بیرون زده و به حال خمیده بر [[آب]]، شاخه هایشاخه‌های نازکشان در هم آمیخته بود.»
* <small>قوهای وحشی</small>
* «هر زمان که کودکی می میرد، فرشتهمی‌میرد، ایفرشته‌ای از فرشتگان [[خداوند]] به زمین می‌آید. کودک را در میان بازوانش گرفته، بالهای سفیدش را باز کرده و به سراسر مکانهایی که [[کودک]] در روی زمین دوست داشت پرواز می‌کند. فرشته مشتی پر از [[گل|گل‌ها]] را چیده، و با خودشان آن‌ها را به سمت خداوند می‌برند،جاییمی‌برند، جایی که گل‌ها بیشتر از زمین می شکفندمی‌شکفند.»
* <small>فرشته</small>
* «گاهی اوقات ما سیصد سال زندگی میمی‌کنیم، کنیم،امااما زمانی که اینجا [[زندگی]] ما تمام میمی‌شود، شود،تنهاتنها حباب روی [[آب]] می شویم،می‌شویم، و حتی این پایین جایی که عاشق آن هستیم نداریم. ما روح‌های جاویدان نداریم،براینداریم، برای اینکه استله یک ستاره است و ما هرگز دوباره زنده نخواهیم شد،مانندشد، مانند علف سبز دریایی، زمانی که اولین بار کنده میمی‌شود، شود،هرگزهرگز نمی توانیمنمی‌توانیم دوباره شکوفا شویم.انسان‌ها،برعکس،روحی انسان‌ها، برعکس، روحی دارند که برای همیشه زنده می ماند،می‌ماند، بعد از نابودی جسم زنده می ماندمی‌ماند.»▼
▲*«گاهی اوقات ما سیصد سال زندگی می کنیم،اما زمانی که اینجا [[زندگی]] ما تمام می شود،تنها حباب روی [[آب]] می شویم، و حتی این پایین جایی که عاشق آن هستیم نداریم.ما روح‌های جاویدان نداریم،برای اینکه استله یک ستاره است و ما هرگز دوباره زنده نخواهیم شد،مانند علف سبز دریایی، زمانی که اولین بار کنده می شود،هرگز نمی توانیم دوباره شکوفا شویم.انسان‌ها،برعکس،روحی دارند که برای همیشه زنده می ماند، بعد از نابودی جسم زنده می ماند.»
