ویلیام سامرست موآم: تفاوت میان نسخه‌ها

* حرفهٔ نویسندگی به نویسنده [[آزادی]] معنوی می‌دهد. گناهان و خطاهای او، اندوهی که برایش پیش میاید،میآید، عشق ناکامش، نقایص جسمانی اش، بیماری، محرومیت و امیدهای از دست رفته اش، غم‌ها و خواری‌ها، همه و همه به وسیلهٔ نیروی او تبدیل به ماده می‌شوند و او می‌تواند با نوشتن بر آنها غالب شود.

* [[نویسنده]] تنها هنگامی که پشت میزش نشسته نمی‌نویسد. در سراسر روز او مشغول نوشتن است. وقتی دارد فکر می‌کند، وقتی دارد می‌خواند، وقتی دارد تجربه می‌کند، هرچه را می‌بیند و احساس میکندمی‌کند همه برای مقصود او با معنی است و آگاهانه یا نا آگاهانه دایماً در حال اندوختن و نقل و انتقال تاثرات خویش است.