فریدریش نیچه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
←فراسوی نیک و بد: ابرابزار |
|||
خط ۳۵۱:
* «دوری از صدمه، زورگویی، چپاول متقابل و همسویی خواستهای خود با دیگران، ممکن است در مفهوم کلی بین افراد، بدل به رسمی نیکو شود؛ [...] اما همین که این اصل را بخواهیم فراگیر و اصل بنیادین جامعه کنیم، بی درنگ کنه وجودِ آن، یعنی خواستِ نفیِ زندگی و اصلِ نابودی و تباهی مشخص خواهد شد. [...] '''زندگی در اصل تصاحب، صدمه، چیرگی بر فردی بیگانه و ضعیف تر، ستم، سختی، اجبار به قالبهایی خاص، تصاحب و دست کم چپاول است.''' [...] حتی آن جسم که در آن همان گونه که فرض کردیم، هر فرد با دیگری همسان رفتار میکند، باید خود، اگر کالبدی زنده و رو به مرگ نباشد، هر کاری را در مخالفت با کالبد دیگری انجام دهد که افراد درون آن از اِعمالِ آن بر یکدیگر خودداری میکنند. او تجسمِ زندهٔ خواستِ قدرت خواهد شد، رشد خواهد کرد، به گرداگرد خویش دست خواهد انداخت، دیگران را به سوی خود خواهد کشید، چیرگی خواهد یافت. البته نه به دلیل اخلاق یا ضداخلاق، بلکه '''چون زنده است و زندگی همان خواستِ قدرت است.''' [...] میگویند «خصلت چپاولگری» در آن [جامعه] باید از بین برود. این گفته از دید من چنان است که گویی قولِ اختراعِ آن زندگی را میدهند که در آن هیچ کارکردِ اگارنیکی وجود ندارد. «چپاول» از ویژگیهای جامعهای تباه، ناقص و بدوی نیست، از ویژگیهای جامعهای زنده با کارکردهای ارگانیک و پیامدِ خواستِ قدرتی است که همان خواستِ زندگی است.»
** ''بند ۲۵۹''
* «بزرگترین رخدادها و اندیشهها را [...] دیرتر از سایر امور درمییابند؛ زیرا نسلهایی که در همان زمان زندگی میکنند، این رخدادها را نمیبینند و از کنار آنها میگذرند و به زندگی خویش ادامه میدهند. [...] نور دورترین ستارگان دیرتر از همه به انسان میرسد و تا زمانی که نرسیده است، انسان انکار میکند که در آن جا ستارگانی وجود دارد. '''هر جانی به چند قرن فرصت نیاز دارد تا او را بفهمند؟'''»
** ''بند ۲۸۵''
=== واپسین شطحیات ===
|