خرمگس (رمان): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Zzvf (بحث | مشارکت‌ها)
صفحه‌ای تازه حاوی «'''خرمگس''' (به انگلیسی: The Gadfly) رمانی از نویسنده‌ی ایرلندی، اتل لیلیان وینی...» ایجاد کرد
 
RAHA68 (بحث | مشارکت‌ها)
جز انتقال از ویکی پدیا، ابرابزار
خط ۱:
'''خرمگس''' (به انگلیسی: The Gadfly) رمانی از نویسنده‌ینویسندهٔ [[ایرلندی]]، [[اتل لیلیان وینیچ]] است.
[[پرونده:«The_Gadfly»_cover.jpg|220px|بندانگشتی|چپ|]]
----
خط ۵:
=== فصل اول ===
* «آرتور به تنه‌درختی تکیه داد و از میان شاخ و برگ‌های تیره به اولین ستارگان کم‌نوری که در آسمان سوسو می‌زدند [[چشم]] دوخت. این چشمان رؤیایی آبی سیر و اسرارآمیز، که در پناه مژگانی سیاه قرار داشت، میراثی از [[مادر]] کرن‌والی‌اش بود. مونتانلی برای آن که آن‌ها را نبیند، رویش را برگرداند.»
* «[مونتانلی] با خود اندیشید: این [[انتقام]] [[خدا]]ست که بر من نازل شده است؛ همان‌گونه که بر [[داوود]] (پادشاه بنی‌اسرائیل) نازل شد. با منی که آستان قدسش را ملوث ساخته و پیکر او را با دست‌های آلوده‌ام گرفته‌ام، شکیبا بوده است ولی اکنون [[شکیبایی‌شکیبایی]]اش به پایان رسیده است.»
 
=== فصل دوم ===
* « -چه می‌بینم پدر؟ موجودی عظیم و سفید‌پوش،سفیدپوش، در فضایی به رنگ آبی که نه آغازی دارد و نه پایانی. می‌بینمش که سال‌هاست در انتظار [[مسیح|روح خدا]]ست. همچون از ورای یک شیشه آن را تار می‌بینم.
مونتانلی آهی کشید و گفت: من نیز زمانی این چیز‌هاچیزها را می‌دیدم.»
* « -... جای تأسف است که کلیسا کشیشان را از [[ازدواج]] منع می‌کند... پدر! من اطمینان دارم که اگر شما پیمان نبسته بودید... اگر ازدواج می‌کردید... فرزندانتان بسیار...
- هیس! این کلمه با چنان زمزمه‌یزمزمهٔ سریعی ادا شد که به نظر می رسیدمی‌رسید [[سکوت]] بعدی را عمیق‌تر می‌سازد.»
 
=== فصل سوم ===
* «[آرتور] با ادای کلمه‌یکلمهٔ [[عشق]]، سرخی [[شرم]] بر پیشانی‌اش نشست و باز فرو‌مردفرومرد. جما آن را ندید چون با ابرو‌هایابروهای گره‌خورده و دندان‌های به هم فشرده، یکراست به مقابلش چشم دوخته‌بود.»
 
== جملات برگزیده از کتاب ==
* هر چه زمان انجام [[کار|کاری]] بیشتر باشد، دلایل شروع بی درنگ آن نیز بیشتر است{{سخ}}
*من خود را به گناهان رِشک و خشم و اندیشه‌های پوچ علیه کسی که هیچ گونه بدی در حق من نکرده است، متهم می‌کنم{{سخ}}
*اگر در جهان راهی یافت می‌شد که [[آب]] رفته را به جوی باز گرداند، ارزش داشت که به خطاهای گذشتهُ خود بیندیشیم{{سخ}}
*گذشته از آنِ گذشتگان و آینده از آنِ توست{{سخ}}
*اگر من [[گریه|می‌گریم]] و یا می‌نالم، اگر من چهره غمگین می‌کنم، تنها برای [[خنده|خندیدن]] است.
 
== منابع ==
وینیچ،اتلوینیچ، اتل لیلیان، خرمگس، ترجمه‌یترجمهٔ خسرو همایون‌پور، تهران: انتشارات امیر کبیر، 1392۱۳۹۲.
 
{{ویکی‌پدیا}}