دلکش: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۸:۰۹

دلکش خوانندهٔ سبک سنتی و محلی ایرانی بود.

رضا مجرد (پژوهشگر و کارشناس موسیقی):

«خانمی مانند دلکش، ... نقطهٔ سیاهی در زندگی هنری‌اش نبوده.»
«... دریغ است این چهرهٔ درخشان عرصهٔ موسیقی قرن [دلکش]، برای جوان‌ترها ناشناخته بماند».
«دلکش وقتی می‌خواند، مملکتی ساکت می‌شد تا صدای او را بشنود».
«هر چند که دلکش از لحاظ قدرت و وسعت صدا در حد و اندازه‌های قمرالملوک وزیری نبود، اما خواننده‌ای بود که همه بزرگان موسیقی او را بالاتر از خود و بقیه می‌دانستند...».
«خانم دلکش تنها صدای «چپ‌کوک» زنانه‌ای بود که در خوانندگی «راست‌کوک» هم تبحر داشت».

«وقتی دلکش می‌خواند، انگار که ترانه‌ای دوصدایی اجرا می‌شود و شنونده تصور می‌کند که صدای بم مربوط به خوانندهٔ مرد و صدای زیر مربوط به خوانندهٔ زن است».

«دلکش تنها خانم خواننده‌ای است که هرگز «فالش» [خارج] نخوانده و همه ملودی و کلام را صحیح اجرا کرده و هیچ‌گونه لغزشی در تحریرها و سکوت‌ها و سایر ظرافت‌ها و ریزه‌کاری‌های خوانندگی او شنیده نشده است».
قوامی در پاسخ به خود دلکش که از وی دربارهٔ بهترین خوانندهٔ زن پرسیده بود، بی‌درنگ و اندیشه گفت: «تو او را بهتر از هر کسی می‌شناسی، چرا نمی‌خواهی راحت بگویی دلکش!؟».

«بسیاری از خوانندگان مرد باید بنشینند و با گوش‌سپردن به آواز دلکش، راه و رسم صحیح خواندن را بیاموزند و عجیب این که دلکش نه سولفژ می‌دانست و نه از روی نوشته می‌خواند».

«هیچ خواننده‌ای به خوبی خانم دلکش قدرت فراگیری شعر و آهنگ و تلفیق صحیح این دو را ندارد و اگر موجباتی فراهم شود که خانم دلکش برای تحصیل در رشتهٔ موسیقی به اروپا و به خصوص به اتریش سفر کند، نابغهٔ بزرگ موسیقی قرن خواهد شد و قادر خواهد بود بسیاری از هنرآموزان آواز را تا استدای ارتقا بخشد».

«ایشان دارای یک صدای پرحجم و بسیار گیرا با تحریرهای مخصوص خودشان بودند و کلام را بسیار زیبا و مشخص بیان می‌کردند. به یاد دارم که پدرم می‌گفت، مانند این است که یک آدم بسیار ادیب و باسوادی دارد این شعرها و تصنیف‌ها را می‌خواند.».
«همیشه به خاطر دارم شخصیت آوازی خانم دلکش بسیار مردمی بود و نسبت به تصنیفی که اجرا می‌کردند، احساس مسئولیت می‌کردند.».
«گر چه رقیب‌هایی خواسته‌اند صدای خانم دلکش را تقلید کنند، اما نتوانسته‌اند؛ چرا که آن آنی که در صدا هست و آن کاراکتر و طنین صدا قابل تقلید نیست.».

جعفر نیاکی، (نویسنده و استاد دانشگاه):

«دلکش خواننده‌ای بود که حتی یک نت عربی و ترکی و فرنگی نخوانده بود.خواننده‌ای بود که فقط آهنگ‌های ایرانی می‌خواند و در ایرانی خواندن، سرآمد دیگران بود»

امشب خوش است عالم و از باده سرخوشم/ساقی بریز بادهٔ دیگر که درکشم

دلکش بخوان کز آن لب شیرین نوای شور/شور دگر برآورد از جان ناخوشم

فرهاد اگر به دیدن شیرین خوش است، من/سرمست از ترانهٔ شیرین دلکشم

مجرد، ناصر. «دلکش مرد؟ نه... دلکش هرگز نمی‌میرد!». گزارش (تهران: ابوالقاسم گلباف)، ش. ۱۵۶ (شهریور و مهر ۱۳۸۳): ۹۱ تا ۹۳. ISSN ۱۰۲۱-۴۵۰X.