محمد معین: تفاوت میان نسخه‌ها

«بعد از من هیچکسهیچ‌کس حق دست زدن به آثار مرا ندارد بجز دکتر محمد معین اگرچه او مخالف ذوق من باشد. دکتر محمد معین حق دارد در آثار من کنجکاوی کند-ضمنا دکتر ابوالقاسم جنتی عطائی و آل احمد با او باشند. بشرطی که هر دو با هم باشند- ولی هیچ‌یک از کسانی که به پیروی از من شعر صادر فرموده‌اند در کار نباشند. دکتر محمد معین که نسل صحیح علم و دانش است کاغذ پاره‌های مرا بازدید می‌کند. دکتر محمد معین که هنوز او را ندیده‌ام مثل کسی است که او را دیده‌ام.

اگر شرعاشرعاً می‌توانم قیم برای ولد خود داشته باشم دکتر محمد معین قیم است. ولو این‌که او شعر مرا دوست نداشته باشد -اما ما در زمانی هستیم که ممکن است همه این اشخاص نامبرده از هم بدشان بیاید. چقدر بیچاره است انسان.» <ref>http://www.khabaronline.ir/detail/152454/culture/literature</ref>

«به ورثه یورثهٔ خود وصیت می کنممی‌کنم که تمام فیش هایفیش‌های چاپ شده لغت نامه را که ظاهراظاهراً بیش از یک میلیون است و از الف تا یا نوشته شده به عزیزترین دوست من آقای دکتر معین بدهند که مثل سابق به چاپ برسد واین زحمتی جانکا معادل نصف تالیفتألیف است.»

به يادیاد ندارم که مرحوم انجويانجوی شيرازيشیرازی نوشته باشد «تهران بميربمیر». به نظر نمي‌رسدنمی‌رسد که ايناین عبارت از ايشانایشان باشد. آن مرحوم در روزنامه اطلاعات مورخ 15۱۵/4۴/1350۱۳۵۰ يادداشتيیادداشتی چاپ کرده بودند با عنوان «تهران مرگ دکتر معينمعین را حس نکرد». در آن يادداشتیادداشت نوشته بودند که تعداد حاضران در مراسم تشييعتشییع از انگشتان يکیک دست‌کمتر بود. طبيعيطبیعی است که اغراق کرده بودند. چهاردهم تيرماهتیرماه بود، دانشگاه‌ها تعطيلتعطیل بودند. پنج سال بود که دکتر معينمعین در حال اغما به سر مي‌بردمی‌برد. بيشتربیشتر دانشجوياندانشجویان ايشانایشان پراکنده و در شهرستان‌ها بودند. راديورادیو اعلان کرد که تشييعتشییع از دانشگاه تهران انجام مي‌شودمی‌شود که برخيبرخی معتقد بودند عمداعمداً محل را اشتباه اعلان کرده بودند! ... مراسم تشييعتشییع در مسجد فخرالدوله خيابانخیابان فخرآباد انجام شد و ايشانایشان را ... به گيلانگیلان بردند. در دروازه رشت اتومبيل‌هاياتومبیل‌های متعدديمتعددی منتظر رسيدنرسیدن کاروان دکتر معينمعین بودند، برايبرای اينکهاینکه ايشانایشان را تا آستانه‌اشرفيهآستانه‌اشرفیه- محل خاکسپاريخاکسپاری- همراهيهمراهی کنند.