ایزابل آلنده: تفاوت میان نسخه‌ها

* «من وبرادرانم زیر درخت‌ها بزرگ شدیم، بدون آن که ذره‌ای آفتاب ببینیم.بعضی وقتها یک درخت صدمه خورده می‌افتاد و یک روزنه در جنگل ژرف به جا می‌گذاشت، در آن وقت ما چشم آبی آسمان را می‌دیدیم. والدین من برایم داستان می‌گفتند،آواز می‌خواندند و چیزهایی به من می‌آموختند که مردها باید بدانند تا بتوانند بدون یاری هیچ کس و تنها با تیر و کمان خود زنده بمانند. به این روال من آزاد بودم . ما، فرزندان ماه ، بدون آزادی نمی‌توانیم زنده بمانیم. وقتی ما را بین دیوارها یا پشت میله‌ها محصورمی‌کنند، از داخل خرد می‌شویم،بینایی و شنوایی‌مان را از دست می‌دهیم و در عرض چند روز روحمان از جناغ سینه مان جدا می‌شود و می‌رود.بعضی وقتها مبدل می‌شویم به حیوانات بدبخت، اما تقریبا همیشه ترجیح می‌دهیم بمیریم. به خاطر همین، خانه‌های ما دیوار ندارد، فقط یک سقف شیب‌دار برای جلوگیری از باد و منحرف کردن باران دارد، که در زیر آن ننوهایمان را نزدیک به هم آویزان می‌کنیم، چون دوست داریم به رویاهای زن‌ها و بچه‌ها گوش بدهیم و نفس میمونها، سگ‌ها و خوک‌ها را حس کنیم که زیر همین سرپناه می‌خوابند.»

** ''ایزابل آلنده، داستان والیمای، ترجمهً ستاره فرجام، انتشارات کاروان''