شرق (روزنامه): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱:
'''[[w:شرق (روزنامه)|شرق]]''' روزنامهای است که در ایران از سال ۲۰۰۳/۱۳۸۲ منتشر میشود.
{{multiple image
| align = left
| direction = vertical
| header =
| width = 250
| image1 = سیمین بهبهانی - Simin Behbahani.jpg
| alt1 = Colored dice with white background
| caption1 = این روزنامه یکی از خواندنیهای موردعلاقه من بوده و حضورش مرا، به امید فردا دلخوش داشته است...او راهنمای بسیاری از هممیهنانم- از جمله خود من- بوده است. [[سیمین بهبهانی]]
| image2 = Reza Kianian (Eide Ghadir) (Cropped).jpg
| alt2 = Colored dice with white background
| caption2 = ما هم هرروز منتظر طلوع آفتاب «شرق» هستیم که روی حقایق نور بپاشد... [[رضا کیانیان]]
| image3 = ضیاء موحد -Zia Movahed.jpg
| alt3 = Colored dice with white background
| caption3 = روزنامه مستقلی مثل «شرق»، یکی از ارکان فرهنگی- اجتماعی ماست. ... من همیشه خاطره خوشی دارم از مطالعه این روزنامه و رفتار اهالیاش، چرا که صاحب خبرنگاران حرفهای است و همیشه مقالات و گزارشها و گفتوگوهای وزینی دارد.[[ضیاء موحد]]
| image4 = ZIBAKALAM.jpg
| alt4 = Colored dice with white background
| caption4 = بزرگترین دستاورد «شرق» آن است که خوانندگانش به کنار، حتی مخالفان و دشمنانش هم بهدرستی آنچه مینویسد، باور دارند و آشکار یا نهان، به آن استناد میکنند. [[صادق زیباکلام]]
| image5 = Fakouhi (2).jpg
| alt5 = Colored dice with white background
| caption5 = روزنامه شرق که با امیدهایی بزرگ آغاز شد ... همینقدر که توانسته است جایگاهی برای بسیاری از جوانان نویسنده بااستعداد و دلسوز ما و خوانندگانی تشنه دانستن و دلزده از خودشیفتگیها و خودکوچکبینیهای این و آن فراهم کند، نعمتی است که قدر آن را باید دانست. [[ناصر فکوهی]]
}}
== دربارهٔ ==
* «یازده سال دوام... دوام روزنامه «شرق» را میگویم. یا بهتر، پایداری برپادارندگان آن را از هر گروه و از هر دست. این روزنامه یکی از خواندنیهای موردعلاقه من بوده و حضورش مرا، به امید فردا دلخوش داشته است. تا آنجا که میدانم، چندبار در محاق توقیف افتاده اما پس از آن بیدرنگ منتشر شده. او راهنمای بسیاری از هممیهنانم- از جمله خود من- بوده است. انتشار آن را گامی مبارک میدانم. حضورش همیشگی باد و تلاش کارگزارانش، استوار...»
|