تهران: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏گفتاوردها: اصلاح نشانی وب، ابرابزار
خط ۱۶۱:
* «انگار باید احساساتی شویم تعقل رویمان جواب نمی‌دهد؛ یعنی باید به چشم ببینیم که یک عده به دلیل آلودگی هوا، جلوی چشممان جان دادند و مردند و آن وقت می‌گوییم که ای وای موضوع جدی است.»
** ''[[رامبد جوان]]''<ref>http://www.sharghdaily.ir/News/30941/جای-شلیک-داد-و-بیداد-می‌کنم</ref>
* «ثابت شده است انسان نیاز به رابطه نزدیک با طبیعت دارد. معضل آلودگی‌های هوا، آب و خاک باید حل شود اما کافی نیست تا شهری پایدار به‌وجود آید.
:در آینده شهرسازی باید روش‌هایی جدید اتخاذ کنیم تا طبیعت وارد شهرهایمان شود، زیرا سلامت روان انسان در شهرهای استرس‌زا، مدیون حضور در مناظر طبیعی است. یک‌روز حضور در طبیعت ضامن شش‌روز بدون استرس است. از این‌روست که [[تهرانی‌ها]]، هفته‌ای یک‌بار به کوه می‌روند. شهرهایی که موفق می‌شوند طبیعت را به درون خود بگنجانند، شهرهای «بیوفیلیک» یا زیست‌دوست هستند. برای تهران نیز هنوز این امید وجود دارد که به شهری بیوفیلیک تبدیل شود.»
** ''[[نادر اردلان]]'' <ref>http://www.sharghdaily.ir/News/33772/دل‌نگرانی‌های-نادر-اردلان-برای-شهر-تهران</ref>
-----
* «چه کسی می‌گوید تهران بی‌هویت است؟ این پایتخت عریض و طویل، بی‌بهره از هرگونه نشانهٔ اختصاصی و منحصربه‌فرد، ابرشهری بی‌شکل و بی‌شناسنامه است؟ هویت تهران امروز، در همین نشانه‌های گریزان باقیمانده از تخریب و تغییر و بازسازی، شکل نمی‌گیرد؟ تهران امروز از نایلون‌های رنگی زشتی شکل می‌گیرد که سعی دارند هر چیز (به‌زعم خود) زشتی را بپوشانند و مخفی نگه دارند؛ از همین کیسه‌های یک‌شکل پرشده از گچ و سیمان، و تل خاک و آجر و ساختمان‌هایی که هر روز برای تبدیل شدن، به شکلی نو، تخریب می‌شوند و بخشی از هویت گذشتهٔ ما را نیز همراه خود از بین می‌برند. تهران، اتفاقاً، هویتش را در از میان برداشتن هویت ما، در ویران ساختن هر چه در گذشتهٔ دور و نزدیک به آن وصل شده‌ایم، می‌جوید. تهران اتفاقاً هویتش را در مخفی نگه داشتن چیزها می‌جوید، هویتی که بی‌رحم است و این سانتی‌مانتال‌بازی‌ها و احساسات رمانتیک آبکی را خوش ندارد.»