داود فیرحی: تفاوت میان نسخه‌ها

نظریه‌پرداز اسلام سیاسی ایرانی
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ابرابزار، اصلاح املا
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۳ اوت ۲۰۱۵، ساعت ۲۳:۲۵

داود فیرحی (۱۳۴۳ ن) پژوهشگر علوم سیاسی ایرانی.

گفتاوردها

  • «جهان دارد کوچک می‌شود. آدم‌ها بدون اینکه احتیاج به قرابت زمانی داشته باشند به لحاظ فکری و ذهنی با هم نوعی نزدیکی پیدا می‌کنند. اگر تخیل کنیم جهان در حال تبدیل شدن به یک روستای کوچک است در واقع معنی‌اش این است که این جامعه قطعاً متکثر است»[۱]
  • «انسان چطور می‌تواند با یک باور فکری قطعی یقینی که فرض می‌کند دیگران باطل هستند و او حق است در یک جامعهٔ متکثر زندگی کند؟ این یکی از معضلات است. مخصوص جوامع مسلمان هم نیست. .»[۲]
  • «در این شرایط که ادیان دارند به حوزهٔ عمومی باز می‌گردند چطور می‌شود جامعه را از رادیکال شدن حفظ کرد؟.»[۳]
  • «تصویر رایج تا سال ۲۰۰۰ این بود که جامعهٔ متکثر دو راه بیش‌تر پیش رو ندارد. یک گزینه این است که در تنور فرقه گرایی بیفتد و نتیجهٔ آن خشونت مذهبی است. گزینهٔ دوم هم سکولاریسم است. .. می‌شود این و آن، سکولاریسم و فرقه‌گرایی، هر دو را به حاشیه برد و دوگانهٔ دیگری را دنبال کرد؛ دوگانهٔ جدیدی که در آن دین‌ورزی هست اما فرقه گرایی نیست و دموکراسی هست اما دموکراسی سکولار هم نیست. این دموکراسی‌های غیر سکولار را امروزه تحت عنوان Consensus Life یا Consensus democracy مطرح می‌کنند..»[۴]
  • «در این تئوری‌ها دین‌ورزی هست اما حکومت دینی نیست. جامعهٔ دینی هست، دین‌ورزی هست و مردم هم با دیدگاه‌های دینی در حوزهٔ سیاست حضور دارند اما حکومت اصلاً تابلوی دینی ندارد. نظام یا جامعهٔ دموکراتیک هست اما دموکراسی اکثریتی نیست بلکه سهمیه‌ای است. .»[۵]
  • «فرقه گرایی منفی این است که فرقهٔ خود را دیواری آهنین قرار دهیم که ما را از دیگران جدا کند. (همان)» فرقه‌گرایی چه می‌کند؟ فرقه‌گرایی برای حفظ خودش یا اعضای خود را محصور می‌کند و یا غیر از خودش را می‌کشد. یعنی نمی‌تواند با دیگران کنار بیاید. راه سومی ندارد. یعنی یا باید منزوی باشد و یا باید با دیگران بجنگد.»[۶]

منابع