ابوالحسن بنی‌صدر: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۸۴۷ بایت اضافه‌شده ،  ۸ سال پیش
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۳۲:
میان نزاع بین من و آقای خمینی با نزاع بین آقای احمدی نژاد و آقای خامنه‌ای فرق بنیادین وجود دارد؛ دعوای من بر سر دموکراسی و حقوق انسان بود.»<ref>http://www.bbc.com/persian/iran/2011/09/110916_l13_banisadr_interview_on_khamenei.shtml</ref>
* «آقایان بهشتی و هاشمی رفسنجانی هم به خاطر فعالیت هایشان در داخل کشور و در خارج، چهره های شناخته شده ای بودند، اما آقای خامنه‌ای از آنها خیلی عقب تر بود و کسی او را نمی شناخت. اینها کسانی بودند که آقای خمینی آنها را برکشید. آنها از خودشان هیچ جوهری نشان ندادند که به آنها نقشی بدهد. اول انقلاب هم کسی نمی دانست آنها عضو شورای انقلاب هستند و وقتی هم که فهمیدند همه تعجب می کردند. آقای خامنه‌ای زندان رفته و تبعید رفته. اما به عنوان فکر راهنما و برانگیزنده جامعه به جنبش نقشی نداشته..»<ref>http://www.bbc.com/persian/iran/2011/09/110916_l13_banisadr_interview_on_khamenei.shtml</ref>
* « در 5 دسامبر 2013، تن [[نلسون ماندلا]] به جانان پیوست. او در 22 بهمن، در سالروز انقلاب ایران، از زندان آزاد شد. او که نخست جانبدار مبارزه قهرآمیز بود، عدم خشونت و بسا خشونت زدائی را روش کرد. نیک دریافت که انقلاب خشونت نمی‌زاید. خشونت بسا در طول عمر چند نسل متراکم می‌شود و، همچون مواد مذاب، نیاز به فوران پیدا می‌کند. انقلاب امکان فوران خشونتهای متراکم را فراهم می‌آرود. از این پس، نوع رهبری است که چگونگی جهت یابی خشونت متراکم را معین می‌کند. اگر رهبری بنابر تحقق بخشیدن به انقلاب و نه تصرف دولت، را داشته‌ باشد، خشونت متراکم را نیروی محرکه باز و تحول پذیر کردن نظام اجتماعی می‌کند. این نیروی محرکه را در بازگرداندن رابطه خصومت به رابطه همزیستی و دوستی بکار می‌اندازد. ماندلا چنین کرد. حتی آنها هم که، در اعمال تبعیض نژادی، مرتکب جنایت شده بودند، فرصت یافتند، اظهار پشیمانی دردست، در دادگاه حضور یابند و از آن، جواز زندگی انسانی و حقوقمند، در جامعه رها از تبعیض نژادی را بدست آورند. او بانی جامعه جدید و چند نژادی توانا به زندگی در دموکراسی و صلح اجتماعی شد. »<ref>http://banisadr.org/index.php?option=com_content&view=article&id=285:2013-12-06-18-41-39&catid=22&Itemid=154</ref>
 
=== درباره او ===
* «بنی صدر قدرت طلب، بد ذات و بی کفایت بود. بنی‌صدر در ظاهر محبت نشان می‌داد و برای همه چاپلوسی می‌کرد. او خیلی چرب‌زبان، متملّق و آدم بی‌کفایتی بود و بخاطر پستی ذاتش به خفّت و ذلت افتاد.»
۳۹٬۷۴۷

ویرایش