یاماموتو تسونه‌تومو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
AmirAK (بحث | مشارکت‌ها)
←‏فصل دهم: ابرابزار
AmirAK (بحث | مشارکت‌ها)
←‏فصل یازدهم: ابرابزار
خط ۹۹:
=== فصل یازدهم ===
* در کتاب یادداشت‌هایی در باب فنون جنگی آمده است: عبارت «ابتدا پیروز شو و بعد مبارزه کن»، را می‌توان چنین خلاصه کرد، «پیشاپیش پیروز شو.» در زمان‌های صلح باید خود را مهیای زمانهٔ جنگ ساخت. با پانصد یار متحد می‌توان بر ده هزار نیروی دشمن چیره شد. پس از پیشروی به سمت قلعهٔ دشمن و هنگام بازگشت از آن، از جادهٔ اصلی عقب‌نشینی نکنید، بلکه از جادهٔ فرعی برگردید. انسان باید صورت مردگان و زخمی‌های خود را به پایین و در جهت دشمن قرار دهد. فکر جنگجو در هنگام حمله باید متوجه پیش قراولان و در هنگام عقب‌نشینی متوجه پس قراولان باشد. در هنگام حمله نباید فراموش کرد که باید منتظر لحظهٔ مناسب بود و هنگام انتظار لحظهٔ مناسب، نباید حمله را فراموش کرد.
* امیر آکی اعلام کرد، اجازه نخواهد داد، فرزندانش فنون نظامی را بیاموزند و گفت، «در میدان نبرد، همین که احتیاط شروع شد، دیگر پایانی نخواهد داشت. با احتیاط و پروا نمی‌توان به قلب صفوف دشمن رسوخ کرد. در برابر استراحتگاه ببر، بی‌پروایی مهم‌ترین چیز است. در نتیجه، اگر انسان از فنون نظامی آگاه باشد، تردیدهای بسیار به دل راه خواهد داد، و این حالت را پایانی نخواهد بود. فرزندان من فنون نظامی را نخواهند آموخت.»
* برمبنای یکی از گفته‌های امیر نائوشیگه: «چیزی هست که هر سامورایی جوانی باید بدان توجه کند. در زمانهٔ صلح و هنگامی که انسان به داستان‌های جنگ گوش می‌سپارد، هرگز نباید بگوید، هنگام رودررو شدن با چنین موقعیتی، چه باید کرد؟ چنین کلماتی هرگز نباید گفته شود. انسانی که حتی در اتاق خویش نیز با تردید دست و پنجه نرم می‌کند، چگونه می‌تواند در میدان نبرد دستاوردی حاصل کند؟» نقل قولی هست که می‌گوید، «صرف نظر از آن که انسان در چه موقعیت و وضعیتی قرار دارد، ذهن باید تنها به دنبال پیروزی باشد. زوبین نخست را همواره تو باید پرتاب کنی.» هر چند تو جان خود را به خطر انداخته‌ای، وقتی اوضاع برطبق خواست تو به پیش نمی‌رود، هیچ کار دیگری نمی‌توان کرد.
 
== منابع ==