یاماموتو تسونهتومو: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
←فصل دهم: ابرابزار |
←فصل دهم: ابرابزار |
||
خط ۹۶:
* اگر قرار است حرفی زده شود بهتر است فوراً زده شود. اگر حرف خود را بعداً بگویی، شبیه عذر و بهانه به نظر خواهد رسید. به علاوه، گهگاه خوب است تا حریف خود را واقعاً خرد کنی، همچنین، علاوه بر سخن گفتن به اندازهٔ کافی، والاترین نوع پیروزی آن است که به دشمن خود درسی بیاموزی که در آینده به نفع وی باشد. این نوع پیروزی مطابق با طریقت سامورایی است.
* کاهن ریویی میگفت: «سامورایی قدیم از فکر مرگ در بستر شرمگین میشد؛ تنها امید او مردن در میدان جنگ بود. یک کاهن نیز، قادر نخواهد بود طریقت خویش را به انجام رساند مگر آن که چنین دیدگاهی داشته باشد. مردی که خود را محبوس میکند و از مصاحبت مردمان اجتناب میورزد بزدل است. تنها تفکرات شیطانی به انسان اجازه میدهد، فکر کند، با منزوی کردن خویش به چیز خوبی دست خواهد یافت. زیراکه حتی اگر انسان با منزوی ساختن خویش به چیز خوبی دست یابد، نخواهد توانست با ترویج سنتهای خاندان چراغ راه نسلهای آینده باشد.»
=== فصل یازدهم ===
* در کتاب یادداشتهایی در باب فنون جنگی آمده است: عبارت «ابتدا پیروز شو و بعد مبارزه کن»، را میتوان چنین خلاصه کرد، «پیشاپیش پیروز شو.» در زمانهای صلح باید خود را مهیای زمانهٔ جنگ ساخت. با پانصد یار متحد میتوان بر ده هزار نیروی دشمن چیره شد. پس از پیشروی به سمت قلعهٔ دشمن و هنگام بازگشت از آن، از جادهٔ اصلی عقبنشینی نکنید، بلکه از جادهٔ فرعی برگردید. انسان باید صورت مردگان و زخمیهای خود را به پایین و در جهت دشمن قرار دهد. فکر جنگجو در هنگام حمله باید متوجه پیش قراولان و در هنگام عقبنشینی متوجه پس قراولان باشد. در هنگام حمله نباید فراموش کرد که باید منتظر لحظهٔ مناسب بود و هنگام انتظار لحظهٔ مناسب، نباید حمله را فراموش کرد.
== منابع ==
|