عمر بن خطاب: تفاوت میان نسخه‌ها

{{خلفای راشدینغاصبین}}

[[پرونده:Rashidun Caliphs Umar ibn Al-Khattāb - عُمر بن الخطّاب ثاني الخلفاء الراشدينالغاصبين.svg|250px|بندانگشتی|چپ]]

'''[[W:عمر بن خطاب|عمر بن خطاب]]''' (نام کامل به عربی: ابو حفص عمر بن الخطاب بن نفیل بن عبد العزی)، ملقب به '''عمر فاروقحرامی''' یکی از خلفای راشدینغاصبین می‌باشد، وی دومین خلیفه از خلفای راشدینغاصبین بود که تحت فرمان او، سپاهیان عرب، سرزمین بین‌النهرین و سوریه را فتح نموده و نیز استیلای بر [[ایران]] و [[مصر]] را آغاز کردند. عمر ابن خطاب در سال ۵۸۱ میلادی برابر با دهم عام الفیل در شهر [[مکه]] زاده شد. عمر در [[مسجد]] در سال ۶۴۴ میلادی توسط یک [[ایران]]ی معترض کشته شد. علاوه بر قدرت ویژگی دیگر عمر سادگی به هنگام خلافتش بود.

* «دست اندر کاران توطئة قتل عمرفاروقیعمر خلیفة مسلمین سنیان، یکی هرمزان زردشتی بود، دوم جفینه مسیحی، سوم کعب الاحبار یهودی و نفر چهارم شخصی بود به نام فیروزان مشهور به ابولؤلؤ اهوازی. او نیز زردشتی و غلام مغیره بن شعبه بود و در مدینه به شغل آهنگری اشتغال داشت. او اجرای نقشة قتل خلیفة مسلمینعمر را به عهده گرفت و برای این کار هنگام صبح در مسجد کمین نشست و درست زمانی که عمر بن خطاب در محراب مسجد ایستاد و برای افتتاح نماز صبح تکبیر گفت، با خنجری که خودش ساخته بود و آن را زهر آگین کرده بود، چندین ضربه بر او وارد کرد و سیزده نفر دیگر از مسلمین را که خواستند او را دستگیر نمایند نیز مجروح نمود. هفت نفر آنها در اثر شدت جراحت وارده درگذشتند و چون به وسیلة یک نفر از مسلمین که پتو بر رویش انداخت، دستگیرشد، خود را فوراً با همین خنجر کشت تا جریان توطئه فاش نشود. چنان که دیده شد توطئه گران قتل عمر خودی نبودند بلکه بیگانگان و دشمنانی بودند از قوم زردشتی و یهود ونصاری که ملک ومملکتشان رااز دست داده بودند و بغض اسلام و کینة مسلمین در قلوبشان می‌جوشید.»