* «[[پدر]] و مادرم[[مادر]]م هر دو معلم بودند. آدم که بچه معلم باشد، همیشه باید شاگرد اول باشد، من هم ۱۲ سال از ترس بابا و مامانم شاگرد اول بودم، من و خواهر و برادرهایم تابستان‌ها هم درس می‌خواندیم. باور کنید از تابستان متنفر بودم، ما تابستان هم کلاس درس داشتیم و باید بعد از خوابِ بعد از ناهار، تکلیف پس می‌دادیم. وقتی هم درس می‌خواندیم جایزه به ما کتاب می‌دادند. من هم دیدم تنها راه خودنمایی، کتاب خواندن است. پدر و مادر من خودشان اهل ادبیات بودند و جلسات شعرخوانی داشتند.»<ref>http://www.lisna.ir/Latest-News/14459-بنفشه-حجازی،-نویسنده-ای-که-استاد-ادبیات-اخراجش-کرد</ref>
