فردوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏درباره شاهنامه: افزودن مطالب
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
←‏درباره شاهنامه: افزودن مطلب
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۲۲:
* «اگر شاهنامه نبود کل ادبیات قارسی در جریانی دیگر سیر می‌کرد همه آثاری که بعد از شاهنامه به وجود آمده، پرتوی از شاهنامه را در خود داشت. شاهنامه افق بزرگی به روی ادیبان ما باز کرد و برای همین نیای ایران را باید به دو دوره پیش از شاهنامه و بعد از شاهنامه تقسیم کرد .شاهنامه در دوران بعد از خود تحولات زیادی ایجاد کرد به مردم ایران دل داد و اطمینان داد تا محکم روی پای خود بایستند.»
** ''محمدعلی اسلامی ندوشن''
* « برخی بر این عقیده اند که شاهنامه افسانه نیست، بلکه روایتی است از تاریخ پرشکوه ایران و ایرانیان. این دسته افراد نیز در مواجهه با شخصیت های داستانهای شاهنامه به دو گروه تقسیم میشوند، گروهی را باور بر این است که پهلوانان شاهنامه با همان نام ها و مشخصات به صورت یک موجود واحد انسانی موجودیت داشته اند. اما گروه دوم بر این باورند که شخصیت های انسانی پهلوانی موجود در این اثر شگرف، هر کدام نماینده ی بخش و قومی از اقوام ایرانزمین بوده اند. به عنوان نمونه رستم را نماینده ی مردم سیستان میدانند. البته به نظر میرسد این روایت اخیر شیرین تر و با توجه به سرگذشت پهلوانان در شاهنامه، منطقی تر باشد. با صرف نظر از تفاوتهای برداشتی از این اثر شگرف ، به نظر میرسد ، یکی از کاراترین اعمالی که میتواند به سازندگی ایران یاری رساند ، انس با شاهنامه باشد. این گفتار در ابتدا سنگین مینماید، اما برای درک آن بهتر است کمی درنگ کنیم. افراد انسانی با هر ویژگی و استعداد ، چنانچه اعتماد به نفس کافی برای انجام فعلی را در خود نداشته باشند، نمیتوانند آن فعل را به بهترین نحو ممکن انجام دهند، حتا اگر برای انجام آن بهترین و والاترین استعدادها را داشته و بهترین آموزشها را دیده باشند. نبود اعتماد به نفس میتواند افراد را در انجام اعمال، در سطوح مختلف، ناتوان سازد. اگر جامعه ی ایرانی را به عنوان یک فرد متصور شویم، مشاهده میکنیم که این جامعه بسیار مستعد میباشد.از جهت وجود ثروتهای خدادادی و باورهای مستحکم انسانی و افراد انسانی و استقلال سیاسی و بسیاری مولفه های دیگر، جامعه ی ایرانی جامعه ای پرتوان و برخوردار میباشد، اما به نظر میرسد جامعه ی ایرانی اعتماد به نفس خویش را در انجام کارها از دست داده! در طول روز بسیار برمیخوریم به افکار و اقوالی که از آنها این نتیجه را میتوان گرفت که جامعه ی ایرانی و افراد این جامعه، خود را هیچ کاره دانسته و بهبود کل شرایط را در گرو یاری شخص دیگری میدانند! که این دیگری، میتواند فرد یا شرایط یا زمان باشد. باور ما بر این است که اگر تک تک افراد جامعه ی عزیز ایرانی، با تاریخ پر حقیقت شاهنامه که در واقع پتانسیل موجود در ایرانیهاست آشنا شده و انس گیرند، به حدی از خودباوری خواهند رسید که اعتماد به نفس از دست رفته ی خویش را باز خواهند یافت و در پی آن جامعه ی ایرانی به عنوان فرد واحد نیز ، جامعه ای با اعتماد به نفس خواهد بود. بعد از آن با تلفیق این اعتماد به نفس با باورهای اصیل انسانی و دیگر داشته ها که در پیش ذکر کردیم ، به بالندگی و پویایی و شکوفایی بیش از پیش خواهد رسید. امید است که جوانان عزیز ما ، به جای تلف کردن اوقات خویش در خیابانها و مجالس عیش بی هدف، با تاریخ سرتاسر افتخار خویش آشنا شده و در راه اعتلای کشور و امور مهمه ی خویش کوشا شوند و چشم به راه کمک دیگری نباشند ، بلکه خود به این امر مهم عامل شوند
* « به نظر میرسد ، یکی از کاراترین اعمالی که میتواند به سازندگی ایران یاری رساند ، انس با شاهنامه باشد. این گفتار در ابتدا سنگین مینماید، اما برای درک آن بهتر است کمی درنگ کنیم. افراد انسانی با هر ویژگی و استعداد ، چنانچه اعتماد به نفس کافی برای انجام فعلی را در خود نداشته باشند، نمیتوانند آن فعل را به بهترین نحو ممکن انجام دهند، حتا اگر برای انجام آن بهترین و والاترین استعدادها را داشته و بهترین آموزشها را دیده باشند. نبود اعتماد به نفس میتواند افراد را در انجام اعمال، در سطوح مختلف، ناتوان سازد. اگر جامعه ی ایرانی را به عنوان یک فرد متصور شویم، مشاهده میکنیم که این جامعه بسیار مستعد میباشد.از جهت وجود ثروتهای خدادادی و باورهای مستحکم انسانی و افراد انسانی و استقلال سیاسی و بسیاری مولفه های دیگر، جامعه ی ایرانی جامعه ای پرتوان و برخوردار میباشد، اما به نظر میرسد جامعه ی ایرانی اعتماد به نفس خویش را در انجام کارها از دست داده! در طول روز بسیار برمیخوریم به افکار و اقوالی که از آنها این نتیجه را میتوان گرفت که جامعه ی ایرانی و افراد این جامعه، خود را هیچ کاره دانسته و بهبود کل شرایط را در گرو یاری شخص دیگری میدانند! که این دیگری، میتواند فرد یا شرایط یا زمان باشد. باور ما بر این است که اگر تک تک افراد جامعه ی عزیز ایرانی، با تاریخ پر حقیقت شاهنامه که در واقع پتانسیل موجود در ایرانیهاست آشنا شده و انس گیرند، به حدی از خودباوری خواهند رسید که اعتماد به نفس از دست رفته ی خویش را باز خواهند یافت و در پی آن جامعه ی ایرانی به عنوان فرد واحد نیز ، جامعه ای با اعتماد به نفس خواهد بود. بعد از آن با تلفیق این اعتماد به نفس با باورهای اصیل انسانی و دیگر داشته ها که در پیش ذکر کردیم ، به بالندگی و پویایی و شکوفایی بیش از پیش خواهد رسید. امید است که جوانان عزیز ما ، به جای تلف کردن اوقات خویش در خیابانها و مجالس عیش بی هدف، با تاریخ سرتاسر افتخار خویش آشنا شده و در راه اعتلای کشور و امور مهمه ی خویش کوشا شوند و چشم به راه کمک دیگری نباشند ، بلکه خود به این امر مهم عامل شوند.»
** "محسن نامدارزاده"