ماهاتما گاندی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۹:
* «در زندگی مرحله‌ای می‌رسد که شخص نیازی ندارد اندیشه‌هایش را اعلان کند و طبعاً هیچ نیازی هم نخواهد بود که آن‌ها را با اعمالِ ظاهری خود نشان دهد. در این مرحله، [[اندیشه]] به خودی خود عمل می‌کند و به صورت قدرت در می‌آید. در این صورت می‌توان گفت که حتّی اقدام نکردن هم خود نوعی اقدام و عمل است ... تلاش‌های من در این راستاست.»<ref>همان، ص 88</ref>
* «وقتی از مذهب و [[دین]] سخن می‌گویم، منظورم مذهبِ رسمی یا مرسوم و معمول نیست؛ بلکه آن دینی است که روح و اساس همهٔ ادیان است و ما را با خالقِ خویش رو در رو جای می‌دهد.»<ref>همان، ص 97</ref>
* «[[خدا]] نیرویی است مرموز و بیان ناپذیر، که در همه چیز ساری و نافذ است؛ من هرچند آن را نمی‌بینم، احساس می‌کنم و این نیروی ناپیدا در عین حال که خود را محسوس می‌سازد اثبات ناپذیر است، زیرا با همهٔ آنچه از راهِ حواس خود
* «من در تلاشِ آن هستم که از راهِ خدمت به خلق و به بشریّت [[خدا]] را ببینم، زیرا می‌دانم که [[خدا]] نه در آسمان‌هاست و نه در اعماقِ زمین بلکه در وجود هر [[انسان]]ی است.»<ref>همان، ص ۱۰2</ref>
* «پس از بررسی و آزمایشِ فراوان، به این نتیجه رسیدم که:۱-همهٔ ادیان و مذاهب بر حق هستند.۲-هر دینی کمبودی در خود دارد.۳-همهٔ مذاهب در نظرم تقریباً به اندازهٔ هندو که مذهبم من است، عزیز هستند؛ همچنان که همهٔ بشر باید مانندِ خویشاوندان نزدیک برای ما عزیز هستند.»<ref>همان، ص ۱۰3</ref>
| |||