غلامحسین ابراهیمی دینانی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز افزودن پیوند برای خروج از بن بست |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''[[w:غلامحسین ابراهیمی دینانی|غلامحسین ابراهیمی دینانی]]''' (۱۳۱۳/۱۹۳۴)، فیلسوف [[ایرانی]].
[[پرونده:Philosopher Dinani.jpg|220px|بندانگشتی|چپ]]
== گفتاوردها ==
== آ،الف ==
* «استقلال واقعی در این عالم، مصداق ندارد. استقلال، اگر مصداقی داشته باشد، حق تبارک و تعالی است. نغمه عالم، نغمه ربط است. خود نغمه با نوازنده و خوانند ارتباط دارد و اگر ملودیها درست نباشد، با صوت خر هیچ فرقی نمیکند.»<ref>Philosopher Dinani.jpghttp://ebrahimi-dinani.com/نغمه-عالم-نغمه-ربط-است/</ref>
* «اگر انسان غریب بماند، آفاتی هم دارد و اون اینکه انسان را از خود بیگانه میکند و از خود بیگانگی هم یه تاریکی و ظلمت محض است و بیچارگی میآورد.»<ref>http://ebrahimi-dinani.com/شرق-و-غرب-حقیقت،-در-کلام-ابن-سینا/</ref>
== ب،پ ==
== ت،ث ==
== ج، چ، ح، خ ==
* «چرا انسان نمیتواند از مرگ غفلت داشته باشد؟ زیرا انسان در ذات آینده نگر است این خاصیت زمانی بودن انسان است درست است که حیوانات و موجودات دیگر همزمانی هستند اما آنها به زمان نمیاندیشند و زمان را درک نمیکنند، اما انسان چون به زمان و آینده میاندیشد و مینگرد و این توان فقط در انسان است و چون به [[آینده]] مینگرم مرگ خود را میفهمم و می دانم روزی فراخواهد رسید که با این زندگی فعل بدرود خواهم گفت و به این میاندیشم که من در آن صورت به کجا خواهم رفت.»<ref>http://ebrahimi-dinani.com/موجود-مرگ-اندیش/</ref>▼
== د،ذ ==
== ر،ز ==
== ص، ض ==
== ط، ظ ==
== ع، غ ==
== ف، ق ==
== ک، گ ==
== ل، م ==
* «[[مرگ]] یکی از ویژگیها و تأملات مختص انسان است. مرگ، یکی از مسائل مهم انسان است، یعنی حیوانات و نباتات مسأله مرگ را ندارد؛ مسلما بدان معنی نیست که نباتات و جمادات نمیمیرند، بلکه همه موجودات میمیرند. منظور این است که حیوانات و نباتات با مرگ، «مسأله» ندارند. موضوع مسأله داشتن غیر از مردن است، حیوان به [[مرگ ]]خود نمیاندیشد و وقتی که نمیاندیشد دغدغه مرگ هم ندارد. حیوان فکر مرگ ندارد و به آنگونه که اقتضا میکند [[زندگی]] میکند و وقتی هم که مرگ آمد دیگر نیست.»<ref>http://ebrahimi-dinani.com/موجود-مرگ-اندیش/</ref>
== ن، و، ه، ی ==
▲* «چرا انسان نمیتواند از مرگ غفلت داشته باشد؟ زیرا انسان در ذات آینده نگر است این خاصیت زمانی بودن انسان است درست است که حیوانات و موجودات دیگر همزمانی هستند اما آنها به زمان نمیاندیشند و زمان را درک نمیکنند، اما انسان چون به زمان و آینده میاندیشد و مینگرد و این توان فقط در انسان است و چون به [[آینده]] مینگرم مرگ خود را میفهمم و می دانم روزی فراخواهد رسید که با این زندگی فعل بدرود خواهم گفت و به این میاندیشم که من در آن صورت به کجا خواهم رفت.»<ref>http://ebrahimi-dinani.com/موجود-مرگ-اندیش/</ref>
== منابع ==
{{ویکیپدیا}}
|