کاشان: تفاوت میان نسخه‌ها

 

== [[گفتاورد]] ==

* «شهر کاشان به‌دلیل مخمل و زری‌های زیبا و کم‌نظیرش با شهر لیون فرانسه که مرکز صنایع ابریشم اروپاست هم‌ارز و برابر است.»

** '''[[ولتر]]'''.

* «از دیگر صنایع ظریفه ایران مخمل‌های قدیم کاشان است که بسیار قشنگ و زیبا و کم‌نظیر است. راستی جای تاسف است که بانوان متجدد ایران صنایع زیبای وطن خود را تحقیر می‌کنند و صنایع ناچیز اروپایی را ترجیح می‌دهند.»

 

== [[ضرب‌المثل]] ==

 

** ''آب خوش از گلویش پایین نمی‌رود''. (یعنی روزگار خوش و شیرینی ندارد.)

** ''آب که از سر گذشت چه یک وجب چه صد وجب''.

** ''آتش او فروکش کرده است''. (یعنی از هیجان افتاده است.)

** ''آتش کف دست است نه می‌شود نگهش داشت، نه می‌شود رهایش کرد''. (یعنی باید با او بسازیم و بسوزیم.)

** ''آخورش پر است''. (یعنی وضع خوراکش خوب است.) (جنبه تحقیر دارد)

** ''آدم بیکار آب در سرکو می‌کند و می‌کوبد''. (از بیکاری، کاری بیهوده و عبث انجام می‌دهد.)

** ''آدم شاخ در می‌آورد''. (انسان شگفت‌زده می‌شود.)

** ''آدمیزاد به یک چُس بند است''. (انسان به یک باد بند است.)

* آسِمو سوراخ شُدَ، یِکیه اُفتیدَ!

** ''آسمان سوراخ شده است و این یک فرد افتاده است''. (به فرد لوس و عزیز کرده می‌گویند.)

* آش آلو!

** (آدم کمدست و پا وضعیف که رعایت نزاکت را نمی‌کند. (به تمسخر گویند)

* آه دَر بِساط نِدارَ!

** (از مال دنیا هیچ چیز ندارد.)

* آی چُسی ناشتا می‌اَی!

** (کنایه از پزآمدن، مانند جیب خالی، پز عالی.)

** '' آنقدر پا در هواست که پای کوچک پرستو پیدا نیست''. (موقعی گفته می‌شود که انجام کارهای بسیار مهمی در پیش باشد اما شخص به کارهای کم اهمیت‌تری توجه داشته باشد.)

** '' آله او جدا شده است ''. (کم دست و پا، افتاده حال.)

** (به کسی که کثیف و ژولیده باشد و رعایت بهداشت را نکند. (به تمسخر گویند))

** (زود رنج، احساساتی، تند و خشن است.)

** (از این مثل گاهی برای توبیخ تسیدن عده زیاد در برابر گروه کم و گاه از آن برای تحسین وفاق و یگانگی و تقبیح نفاق و اختلاف استفاده می‌کنند.)

** '' از حلیم قم و شوربای کاشان باز ماند''. (از هر دو چیز محروم ماند.)

** (دیر متوجه منظور می‌شود.)

** (سوال از شخصی کردن که اطلاع وآگاهی نسبت به امری ندارد.)

** (آشکار و معلوم است که دروغ می‌گوید.)

** '' اگر برویم پشگل جمع‌آوری کنیم، خر هم در آب پشگل می‌اندازد''. (اگر بخواهیم کار پست و ناچیزی هم انجام دهیم، شانس و اقبال نداریم.)

** (فضول است که خبرچینی می‌کند تا حکام دست تعدی و دخالت دراز کنند.)

** (به هر چیز رایگان و مجانی طمع دارد.)

** (تصور می‌کنم هزینه برای چیزکم ارزشی کرده‌ام و آن چیز نیز، فنا شده است.)

** '' این کار چند دستور دهنده دارد؟''. (برای کاری که چند نفر دستور دهنده داشته باشد.)

** (هیچ تفاوتی نمی‌کند. سر تا پا یک کرباسند.)

** '' با پا بروی گیوه پاره می‌شود، با سر بروی کلاه''. (هیچ فرقی نمی‌کند.)

** '' با چُس می‌خواهد آب گرم کند''. (با چیز کمی می‌خواهد کاری بزرگ انجام دهد.)

** '' با خر می‌شود زندگی کرد، با آدم خر نمی‌شود زندگی کرد''. (درباره آدمی گفته می‌شود که هیچ منطقی را به جز منطق خویش قبول ندارد.)

** '' باد در گلویش انداخته است''. (متکبر و مغرور است.)

** '' باید به چشم بکشی (بمالی)''. (باید غنیمت بشمری و قدرش را بداری.)

** (قاطی کرده است. دیوانه است.)

** (وقتی شخصی کاری را انجام بدهد ولی ارزش آن‌را ندانند.)

** '' بنازم قدرت دسته را که سرکو پیش از دسته می‌آید''. (هرگاه قبل از آنکه عروسی به خانه خویش برود، بچه‌اش به دنیا بیاید از این ضرب‌المثل استفاده می‌کنند.)

** '' بند دلم پاره شد''. (ترسیدم.)

** (بسیار نادان و ابله است.)

** '' به دلم برات شده است''. (به دلم گواه است، یقین دارم.)

** (خطر را به جان می‌خرد، اماکاری برای کسی انجام نمی‌دهد.)

** '' پوست دنبه است''. (به کسی گویند که بی‌غیرت و بی‌خیال است.)

** '' دهانش را توی آن (ظرف غذا) می‌زند''. (بی‌اشتها و بی‌میل غذا می‌خورد.)

** (کنس و خسیس است.)

** '' پول دادن و زردآلو خریدن خونه‌خواه (خجالت) ندارد''. (حق و حساب را پرداخت نمودن نیازی به خجالت و منت کشیدن ندارد.)

** '' پهلوان پنبه''. (به کسی که بسیار ضعیف و لاغر است می‌گویند.)

** (پیر خرفت و نادان.)

** '' پیه‌اش را به دلش مالیده است''. (دلش را خوش کرده است، صابون به دلش مالیده است.)

 

== کاشان در شعر شاعران ==

** '''محتشم کاشانی. ''قصاید'''''

** '''[[سهراب سپهری]]. ''صدای پای آب'''''

** '''[[وحشی بافقی]]. ''غزلیات'''''

 

 

== واژگان و اصطلاحات کاشان ==

 

* [[زربفت]]

 

{{پانویس}}

 

* شاطری، علی‌اصغر. ''ضرب‌المثلای کاشونی''، کاشان: انتشارات مرسل، ۱۳۸۵.