جنید بغدادی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
خنثیسازی ویرایش 55160 ویژه:Contributions/Sonia Sevilla (بحث کاربر:Sonia Sevilla) |
||
خط ۱:
'''[[w:جنید بغدادی|ابوالقاسم جُنَید بن محمّد خزّاز قواریری]]''' (۲۲۷ق/ ۸۳۰ م -۲۹۸ ق/۹۱۰ م) مشهور به '''جُنَیدِ بغدادی''' و لقب گرفته به ''إمام الطائفتين'' (پیشوای دو طائفه : صوفیان و فقیهان) صوفی مشهور سدهٔ سوم ق.
== گفتاوردها ==
<sup>از تذکرة الأولیاء ، عطار نیشابوری ، بخش«ذکرِ جنید بغدادی»</sup>
# * [گفتند راه به خدای چگونه است گفت: ]«
# * [گفتند راه به خدای چگونه است گفت: ] «دنیا را ترک گیری یافتی و بر خلاف هواکردی به حق پیوستی.
# * [گفتند هیچ چیز فاضلتر از گریستن هست گفت: ]«گریستن بر گریستن.»
# * سئوال کردند از شفقت بر خلق گفت: ]« # * [گفتند تنها بودن کی درست آید گفت: ]«وقتی که از نفس خویش عزلت گیری و آنچه
# * [گفتند عزیزترین خلق کیست گفت:] «درویش راضی.»▼
▲*[گفتند تنها بودن کی درست آید گفت: ]«وقتی که از نفس خویش عزلت گیری و آنچه ترا دی نوشتهاند امروز درس تو شود.»
# * [گفتند صحبت با که داریم گفت: ]«با کسی که هر نیکی که
▲* [گفتند عزیزترین خلق کیست گفت:] «درویش راضی.»
# * [پرسیدند که از همه زشتیها چه زشتتر گفت: «صوفی را بخل.»▼
▲* [گفتند صحبت با که داریم گفت: ]«با کسی که هر نیکی که با تو کرده باشد بر وی فراموش بود و آنچه بر وی بود میگذارد.»
# * [از توحید سؤال کردند گفت: ]«معنی آنست که ناچیز شود در وی رسوم و ناپیدا گردد در وی علوم و خدای بود چنانکه بود همیشه و باشد فنا
▲* [پرسیدند که از همه زشتیها چه زشتتر گفت: «صوفی را بخل.»
# * [و بازگفتند توحید چیست گفت: ]«صفت بندگی همه ذل است و عجز و ضعف و استکانت و صفت خداوند همه عز و قدرت هر که این جدا تواند کرد با آنکه گم شده است موحد است.»▼
▲* [از توحید سؤال کردند گفت: ]«معنی آنست که ناچیز شود در وی رسوم و ناپیدا گردد در وی علوم و خدای بود چنانکه بود همیشه و باشد فنا و نقص گردد او راه نیابد.»
# * [باز پرسیدند از توحید گفت: ]«یقین است گفتند چگونه گفت: آنکه بشناسی که حرکات و سکنات خلق فعل خدای است که کسی را با او شرکت نیست چون این بجای آوردی شرط توحید بجای آوردی.»▼
▲* [و بازگفتند توحید چیست گفت: ]«صفت بندگی همه ذل است و عجز و ضعف و استکانت و صفت خداوند همه عز و قدرت هر که این جدا تواند کرد با آنکه گم شده است موحد است.»
# * [سؤال کردند از فنا و بقا گفت:] «بقا حق راست و فنا مادون او را.»▼
▲* [باز پرسیدند از توحید گفت: ]«یقین است گفتند چگونه گفت: آنکه بشناسی که حرکات و سکنات خلق فعل خدای است که کسی را با او شرکت نیست چون این بجای آوردی شرط توحید بجای آوردی.»
# * «
▲* [سؤال کردند از فنا و بقا گفت:] «بقا حق راست و فنا مادون او را.»
▲* «[[تصوف]] صافی کردن دلست از مراجعت خلقت و مفارقت از اخلاق طبیعت و فرو میرانیدن صفات بشریت و دور بودن از دواعی نفسانی و فرود آمدن بر صفات روحانی و بلندشدن به علوم حقیقی و بکار داشتن آنچه اولیتر است الی الابد و نصیحت کردن جمله امت و وفا بجای آوردن بر حقیقت و متابعت پیغمبر کردن در شریعت.
▲* «[[توبه]] را سه معنی است اول ندامت دوم عزم برترک معاودت سوم خود را پاک کردن از مظالم و خصومت.»
▲* «[[صوم]] نصفی است از طریقت.»
# * «رضا آنست که بلا را نعمتی شمری.»
▲* «[[فقر]] دریاء بلاست.»
# * «
# * «
# * «
▲* «[[یقین]] آنست که عزم رزق نکنی و اندوه رزق نخوری و آن از تو کفایت آید و آن است که به علمی که بر گردن تو کردهاند مشغول باشی و به یقین او رزق تو بتو رساند.»
# * «
▲* «[[صبر]] فرو خوردن تلخیهاست وروی ترش ناکردن.»
▲* «[[عبودیت]] ترک کردن این دو نسبت است یکی ساکن شدن در لذت و دوم اعتماد کردن بر حرکت چون این هر دو گم شد اینجا حق عبودیت گزارده آمد.»
# * «علم آنست که قدر خویش بدانی.»
▲* «[[عبودیت]] ترک مشغلهاست و مشغول بودن بدانچه اصل فراغت است.»
# * «
# * «تصوف ذکر است باجتماع و وجدی است باستماع و عملی است باتباع.»
▲* «[[صوفی]] چون زمین باشد که همه پلیدی دروی افکنند و همه نیکوئی از وی بیرون آید.»
# * «
# * «صوفی آنست که دل او چون دل
# * «بلا چراغ عارفان است و بیدارکننده مریدان و هلاک کننده غافلان.»▼
▲* «صوفی آنست که دل او چون دل [[ابراهیم سلامت یافته بود از دوستی دنیا و بجای آرنده فرمان خدای بود و تسلیم او تسلیم [[اسمعیل]] و اندوه او اندوه [[داود]] و فقر او فقر [[عیسی]] و صبر او صبر [[ایوب]] و شوق او شوق [[موسی]] در وقت مناجات و اخلاص او اخلاص [[محمد بن عبدالله|محمد ﷺ]].»
▲* «بلا چراغ عارفان است و بیدارکننده مریدان و هلاک کننده غافلان.»
▲* «[[مرد]] به سیرت [[مرد]] آید نه به صورت.»
# * «اساس آنست که قیام نکنی به مراد نفس.»▼
▲* «دل دوستان خدای جای س رخدای است و خدای سر خود در دلی نهند که دروی دوستی دنیا بود.»
# * «غافل بودن از خدای سختتر از آنکه در آتش شدن.»▼
▲* «اساس آنست که قیام نکنی به مراد نفس.»
# * «به حقیقت آزادی نرسی تا از عبودیت بر تو هیچ باقی مانده بود و گفت: نفس هرگز با حق الفت نیگرد.»
▲* «غافل بودن از خدای سختتر از آنکه در آتش شدن.»
# * «
# * «هر که
# * «هر که
# * «هر که
# * «هر که
# * «هر که خواهد که
# * «همه راهها بر خلق بسته است مگر بر راه
▲*«هر که خواهد که تا دین او به سلامت باشد و تن او آسوده ودل او به عافیت گو از مردمان جدا باش که این زمانه وحشت است و خردمند آنست که [[تنهایی]] اختیار کند.»
# * [ نقلست که سیدی بود که او را ناصری گفتندی قصد حج کرد چون به بغداد رسید به زیارت جنید رفت و سلام کرد جنید پرسید که سید از کجاست گفت: از گیلان گفت: از فرزندان کیستی گفت: از فرزندان
▲* «همه راهها بر خلق بسته است مگر بر راه [[محمد بن عبدالله|محمد علیه السلام]] رود که هر که حافظ قرآن نباشد و حدیث پیغامبر ننوشته باشد بوی اقتدا مکنید زیرا که علم به کتاب و سنت باز بسته است.»
▲*[ نقلست که سیدی بود که او را ناصری گفتندی قصد حج کرد چون به بغداد رسید به زیارت جنید رفت و سلام کرد جنید پرسید که سید از کجاست گفت: از گیلان گفت: از فرزندان کیستی گفت: از فرزندان [[علی بن ابیطالب|امیرالمؤمنین علی رضی الله عنه]] گفت:] «پدر تو دو شمشیر میزد یکی با کافران و یکی با نفس ای سید که فرزند اوئی از این دو کدام کارفرمائی» [ سید چون این بشنید بسیار بگریست و پیش جنید غلطید گفت: ای شیخ حج من اینجا بود مر بخدای راهنمای گفت:] این سینه تو حرم خاص خدای است تا توانی هیچ نامحرم در حرم خاص راه مده» [ گفت: تمام شد. ]
[[رده:اهالی بغداد]]
[[رده:صوفیان]]
|