ماهاتما گاندی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ←گفتاوردها: تکراری |
←گفتاوردها: اصلاح ارقام، ابرابزار، اصلاح املا، اصلاح سجاوندی، اصلاح نویسه |
||
خط ۳:
== گفتاوردها ==
* «این پرسش همیشه برایم وجود دارد که چگونه انسانها میتوانند، با [[تحقیر|تحقیرِ دیگران]] احساسِ بزرگی کنند.»<ref>برگرفته از کتابِ «گزینهٔ گفتارهای گاندی» ترجمه مهشید میرمعزّی، نشر ثالث، سال ۱۳۸۸، ص
* «به دلیلِ ضعیف بودنِ [[هند|هندوستان]] نیست که طرفدارِ برقراری آرامش در آن هستم. من میخواهم هندوستان قدرت و نفوذِ خود را آگاهانه در راهِ از میان برداشتنِ خشونت به کار گیرد. برای آگاهی به قدرتِ خویش، نیازی به اسلحه نیست.»<ref>همان، ص ۱۰</ref>
* «به عقیدهٔ من، [[عدم خشونت]] بینهایت پُرارزش تر از [[خشونت]] است. [[بخشش]] به مراتب بیشتر از [[انتقام]]، نمایانگر قدرت است.»<ref>همان، ص
* «[[خشونت]]، پی آمد [[نابرابری]] و عدمِ خشونت، نتیجهٔ مساوات است.»<ref>همان، ص
* «ما فقط به وسیلهٔ [[عشق]] میتوانیم عقیدهٔ مخالفان خود را تغییر دهیم، نه با تنّفر. تنفر وحشیانه ترین شکل [[خشونت]] است و خشونت به شخصی که تنفر دارد آسیب میرساند نه فردِ موردِ تنفر.»<ref>همان، ص
* «تجربیاتِ تلخ به من آموخت که معابد حتماً خانهٔ [[خدا]] نیستند. ممکن است حتّی محلِّ استقرارِِ شیطان باشند. این مکانهای دعا ارزشی ندارند، مگر اینکه خدواند متولی آن را دوست داشته باشد. معابد، [[مسجد|مساجد]] و [[کلیسا|کلیساها]] را باید ساخت.»<ref>همان، ص
* «نمیتوان وجودِ [[خداوند]] را به این دلیل که مسائل غیر اخلاقی دهشتناک و خشونتهای غیر انسانی به نامِ او انجام میگیرد، انکار کرد. امتحانهای خدا دشوار است. خداوند صبور و در عین حال هراس انگیز است. در دنیای امروز و فردا او مشکل پسند ترین است.»<ref>همان، ص
* «[[ثروت|ثروتمندان]] کمتر از [[فقیر|فقرا]] از زندگی خود ناراضی نیستند. شخص فقیر دوست دارد میلیونر شود و فردِ میلیونر میخواهد میلیاردر شود.»<ref>همان، ص
* «چقدر دردناک است که امروزه مذهب ما از دیدِ ما معنای دیگر جز محدودیّت در خوردن و نوشیدن و احساس برتری یا زیردست بودن ندارد. هیچ جهلی بزرگ تر از این نیست.»<ref>همان، ص
* «[[خداوند]] همان رفتاری را برای ما معیار قرار میدهد که ما در برابر [[همسایگان]]، انسانها و حیوانات پیش میگیریم. در درگاهِ او نادانی توجیه اعمال نادرست نیست. خداوند همواره در برابرِ همگان بخشندهاست، زیرا همیشه ما رابه توبه کردن دعوت میکند.»<ref>همان، ص
* «[[شکیبایی]] و مدارا به این معنا نیست که با هرچه مدارا میکنم، آن را حتماً قبول داشته باشم. من با تمامِ وجود از نوشیدنِ [[شراب|مشروبات الکلی]]، خوردن گوشت و [[سیگار کشیدن]] متنفرم، اما انجام این کارها را از سوی هندوها، مسلمانان و مسیحیان تحّمل میکنم؛ همان طور که از تمامِ آنان انتظار دارم که پرهیز مرا از تمامِ موارد بالا تحمّل کنند. حتّی اگر از این کارِ من، متنفر باشند.»<ref>همان، ص
* «همهٔ ما به شکلی [[دزد]] هستم، اگر چیزی را بردارم و که فوراً نیازی به آن ندارم و نزدِ خود نگه دارم، آن را از شخصِ دیگری دزدیدهام.»<ref>همان، ص
* «هر چه در موردِ انسانها معتبر است، برای ملّتها هم اعتبار دارد. انسان نمیتواند زیاده از حد، گذشت کند و ببخشد. افرادِ ضعیف هرگز نمیبخشند. گذشت و بخشش ویژگی انسانهای قوی است.<ref>همان، ص
* «منظّم نگه داشتنِ یک [[خانه]] درست به اندازه دفاع از آن در برابر حملاتِ خارجی نیازمند نیروست.»<ref>همان، ص
* «[[تحقیر|تحقیرِ یک انسان]] به معنای توهین کردن به قدرتِ خدواند است و نه تنها به آن فرد که به تمامِ جهان صدمه میزند.»<ref>همان، ص
* «تور هدایت خداوندی اکثراً زمانی میتابد که افق از همیشه تاریک تر باشد.»<ref>همان، ص ۱53</ref>
* «انگیزه و هدفِ من تلافی کردنِ جنایت با خوبی است.»<ref>همان، ص 150</ref>
* «هیچ مذهبی بالاتر از حقیقت و عدالت نیست.»<ref>همان، ص ۱81</ref>
* «تردید نکن؛ بکوش که از حالا به بعد، ندای روحِ نابِ کلمات خداوند را بشنوی. امّا خدواند هرگز به دعاهای افرادِ خودخواه و همچنین کسانی که قصدِ معامله با او را دارند، پاسخ نمیدهد.»<ref>همان، ص ۱87</ref>
* «اگر کسی در مهربانی بی اندازهٔ خداوند تردید دارد، بهتر است از اماکن مقدّس بازدید کند.»<ref>همان، ص ۱92</ref>
* «من هیچ گناهی را بالاتر از این نمیدانم که افرادِ بی گناه، تحتِ نام خداوند، مورد [[ستم]] قرار بگیرند.»<ref>همان، ص ۱16</ref>
* «یک دولتِ نالایق جایی جز [[زندان|زندانهایش]] برای مردان و زنانِ لایق ندارد.»<ref>همان، ص ۱۰5</ref>
* «چرا سقوط و [[غرق شدن]] از گام به گام برخاستن، ساده تر است؟».<ref>همان، ص 88</ref>
* «[[پاکیزگی]] و [[پرهیزکاری]] در کنار هم هستند. با جسم یا روحِ آلوده نمیتوان انتظارِ برکت خداوندی داشت. یک جسم پاکیزه نمیتواند در یک شهر کثیف زندگی کند.»<ref>همان، ص ۱۷۵</ref>
* «خیلی بهتر است که [[دعا]] را با قلبِ خود و بدونِ کلمات انجام دهیم تا با کلمات و بدونِ قلب.»<ref>«همهٔ مردم برادرند»، ترجمه:محمود تفضلی، چاپ کمیسون ملّی یونسکو در ایران، ۱۳۴۸، نشر امیرکبیر، ص ۳۰۱</ref>
* «بسیار عادت بدی است که اندیشههای دیگران را بد و نادرست بدانیم و مالِ خودمان را نیک و درست، و باور داشته باشیم که هر کس عقیده و نظرِ ما را ندارد، [[دشمن]] کشور است.»<ref>همان، ص 304</ref>
|