کاشان: تفاوت میان نسخه‌ها

** ''آب خوش از گلویش پایین نمی‌رود''. (یعنی روزگار خوش و شیرینی ندارد.) <ref name="kashuni7">ضرب‌المثلای کاشونی، ص ۷</ref>

** ''آب که از سر گذشت چه یک وجب چه صد وجب''. <ref name="kashuni7"></ref>

** ''آتش او فروکش کرده است''. (یعنی از هیجان افتاده است.) <ref name="kashuni7"></ref>

** ''آتش کف دست است نه می‌شود نگهش داشت، نه می‌شود رهایش کرد''. (یعنی باید با او بسازیم و بسوزیم.) <ref name="kashuni7"></ref>

** ''آخورش پر است''. (یعنی وضع خوراکش خوب است.) (جنبه تحقیر دارد) <ref name="kashuni8">ضرب‌المثلای کاشونی، ص ۸</ref>

** ''آدم بیکار آب در سرکو می‌کند و می‌کوبد''. (از بیکاری، کاری بیهوده و عبث انجام می‌دهد.) <ref name="kashuni8"></ref>

** ''آدم شاخ در می‌آورد''. (انسان شگفت‌زده می‌شود.) <ref name="kashuni8"></ref>

** ''آدمیزاد به یک چُس بند است''. (انسان به یک باد بند است.) <ref name="kashuni8"></ref>

* آران: از بخش‌های کاشان قدیم که همراه با بیدگل به شهر آران و بیدگل تبدیل شده است. <ref name="kashuni94">ضرب‌المثلای کاشونی، ص ۹۴</ref>

* آکِلِه: نوعی بیماری پوستی، جذام. <ref name="kashuni94"></ref>

* آلِه: نصف، نیم، بخش. <ref name="kashuni94"></ref>

* اِقِده یا اِقِذه: این مقدار، این اندازه. <ref name="kashuni94"></ref>

* اَلگ: نوعی هلوی کوچک کمآب و نا مرغوب. <ref name="kashuni94"></ref>