علی هادی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱۱۴:
* کسی که خویشتن را ناچیز و خوار می‌یابد و در باطن نسبت به خود احساس پستی و حقارت دارد(احساس بزرگواری و شرافت و کرامت را در روح خودش از دست داده باشد؛ شخصیّتش بر او بی‌ارزش باشد و ارزش برای خودش قائل نباشد)، از شرّ او خود را ایمن مدان.<ref>تحف‏العقول، ص ۴۸۳</ref>
* نادان، اسیر زبان خویش است.<ref>أعلام الدین، ص ۳۱۱</ref>
* توانگری، آن است که آرزو کم داشته باشی و به آنچه تو را بسنده می‌کند خرسند باشی؛ و فقر، عبارت است از سیری ناپذیری نفس و نومیدی شَدید.<ref>بحار الأنوار، ج ۷۵، ص ۳۶۸</ref>
 
== رابطه خودپسندی و نادانی ==