اسماعیل دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

* '''اروج‌بیک بیات''': او در عین حال که خود را پیرو مذهب شیعه نشان می‌داد می‌خواست اعلام دارد که برای [[خلفای ثلاثه|خلیفه‌های سنت و جماعت یعنی ابوبکر و عمر و عثمان]] احترام قائل است. این نظر را اگر قبل از رسیدن به سلطنت اظهار می‌داشت به دست ایرانیان مثله و قطعه قطعه می‌شد.<ref>{{پک|بیات|۱۳۳۸|ک=اروج‌بیک بیات دون ژوان ایرانی|ص=۱۶۴|زبان=fa}}</ref>

* '''احمد کسروی''': اگر زود کشته نمی‌شد و به اندازه دیگران پادشاهی می‌کرد شاید معروفترین پادشاه صفوی می‌گردید و یادگارهای بسیاری از خود بر جای می‌گذاشت، اگر چه او مرد خونخواری بود و در این باره پای کم از [[شاه اسماعیل یکم|نیای همنام خود]] نداشت، ولی همچون دیگر شاهان صفوی پایبند بدعت‌های دینی نبود و بلکه کوشش می‌کرد که زشت کاری‌هایی که نیا و پدرش رواج داده بودند از میان بر دارد و این بود که میان مردم و سنی‌گری شهرت یافت.<ref name="K52">{{پک| کسروی|۱۳۶۲|ک=تاریخ پانصد ساله خوزستان|ص=۵۲|زبان=fa}}</ref>

* '''عباس اقبال آشتیانی''': شاه اسماعیل دوم فردی سفیه، خونخوار و عیاش بود.<ref name="M166"/>

* '''اسکندر بیگ ترکمان''' (مورخ ایرانی دوره صفوی): اسماعیل سخت مورد عنایات و توجهات مخصوص پدرش شاه تهماسب بود و بنابراین این شگفت به نظر نمی‌آید که در اثر سبکسری جوانی و غرور گاهی از حد مجاز و مقرر پای فراتر گذارده باشد. اسماعیل میرزا از مراحم شاهانه سپاس‌گزار نبود و به بسیاری از کارها دست می‌زد که شاه را خوش نمی‌آمد.<ref name="P31">{{پک| هینتس|۱۳۷۱|ک=شاه اسماعیل دوم صفوی|ص=۳۱|زبان=fa}}</ref> وی به قساوت قلب موصوف بود.<ref name="M166">{{پک| پارسادوست|۱۳۸۱|ک=شاه اسماعیل دوم شجاع تباه شده|ص=۱۶۶|زبان=fa}}</ref> اسکندر بیگ ترکمان در کتاب [[عالم آرای عباسی]] در خصوص مرگ شاه می‌نویسد: «چون اکثر مردم به جهت اعمال اسماعیل میرزا آزرده بودند زیاده پریشانی به خاطرها راه نیافت.»<ref>{{پک| ترکمان|۱۳۸۷|ک=تاریخ عالم آرای عباسی|ص=۳۴۰|زبان=fa}}</ref>

{{پانویس}}

<references/>

 

[[رده:شاهان ایران]]