اسماعیل دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Sahand Ace (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
Sahand Ace (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۷:
* '''نصراله فلسفی''': شاه اسماعیل دوم بیشتر شب‌ها در لباس مبدل، به صورت درویش یا گدا و امثال آن، از دولتخانه به کوچه و بازار و مساجد و مراکز اجتماعات مردم می‌رفت و ساعت‌ها با طبقات مختلف می‌نشست تا از عقاید و رفتار و افکار عامه نسبت به خود با خبر گردد. رفتارش با سرداران قزلباش و بزرگان کشور به قدری سخت و خشونت آمیز و آمیخته با بدگمانی بود که از بیم او در خلوت و مجالس انس نیز از امور مملکتی سخن نمی‌گفتند و هر گاه که به مجلس شاهی احضار می‌شدند دست از جان می‌شستند و همیشه پهلوی دست خود تیر و کمانی آماده داشت و هر کس را که می‌خواست بیدرنگ به تیر می‌زد.<ref>{{پک|فلسفی|۱۳۹۱|ک=زندگانی شاه عباس اوّل|ص=۵۴|زبان=fa}}</ref>
* '''عباس اقبال آشتیانی''': شاه اسماعیل دوم فردی سفیه، خونخوار و عیاش بود.<ref name="M166"/>
* '''اسکندر بیگ ترکمان''' (مورخ ایرانی دوره صفوی): اسماعیل سخت مورد عنایات و توجهات مخصوص پدرش شاه تهماسب بود و بنابراین این شگفت به نظر نمی‌آید که در اثر سبکسری جوانی و غرور گاهی از حد مجاز و مقرر پای فراتر گذارده باشد. اسماعیل میرزا از مراحم شاهانه سپاس‌گزار نبود و به بسیاری از کارها دست می‌زد که شاه را خوش نمی‌آمد.<ref name="P31">{{پک| هینتس|۱۳۷۱|ک=شاه اسماعیل دوم صفوی|ص=۳۱|زبان=fa}}</ref> وی به قساوت قلب موصوف بود.<ref name="M166">{{پک| پارسادوست|۱۳۸۱|ک=شاه اسماعیل دوم شجاع تباه شده|ص=۱۶۶|زبان=fa}}</ref> اسکندر بیگ ترکمان در کتاب [[عالم آرای عباسی]] در خصوص مرگ شاه می‌نویسد: «چون اکثر مردم به جهت اعمال اسماعیل میرزا آزرده بودند زیاده پریشانی به خاطرها راه نیافت.»<ref>{{پک| ترکمان|۱۳۸۷|ک=تاریخ عالم آرای عباسی|ص=۳۴۰|زبان=fa}}</ref>
 
== منبع ==