محمدحسین فضل‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴۹:
=== ب ===
* « به لحاظ شرعى، اهداى اعضاء پس از مرگ مانعى ندارد. زيرا حرمت قطع اعضاى بدن به جهت احترامى است كه اين اعضا و يا تركيب اندام انسان دارد. اگر انسان خود، از احترام اندام خويش پس از مرگ - با وصيتى كه مى كند - دست بشويد، اين كار جايز است. چنين انسانى با اين گونه وصيت به انسان ديگرى امكان مى دهد كه كار و خدمت و فعاليت بيشترى داشته باشد. اين كار نوعى ايثار و احسان و به لحاظ شرعى پسنديده است. چنان كه در سخن خداى متعال آمده است: (و يؤثرون على انفسهم ولو كان بهم خصاصة) «و هر چند درخودشان احتياجى [مبرم] باشد، آنان (ديگران) را برخودشان مقدم مى دارند.»( سوره حشر، آيه 9.) از اين آيه مشروعيت و مطلوبيت ايثار و احسان را كه شامل موضوع مورد بحث مى شود، درمى يابيم.» <ref>http://www.bayynat.ir/index/?state=es&gid=35</ref>
* « باید این نکته را در نظر داشت که دولت اسلامی در خطوط و عناوین کلی خود، ویژگی قومی یا نژادی ندارد که باعث شود در فلان منطقه یا دولت اسلامی، وِیژگی قومی و ملی رنگ غالب به خود بگیرد. زیرا از لحاظ قانون گذاری، اکثریت در برابر اقلیت از امتیاز خاصی برخوردار نیست که این موضوع نیز قابلیت طرح پیدا نماید. در دولت اسلامی برای عرب ها قانونی متفاوت از فارسها و کردها و ترکها وجود ندارد بلکه قانونی یکنواخت برای همه وجود دارد: «وجعلناكم شعوباً وقبائل لتعارفوا إن أكرمكم عند الله أتقاكم»(حجرات/13). بنابراین عرب بر حجم و سفید بر سیاه برتری ندارد مگر به واسطه تقوا... از این رو در چارچوب دولت اسلامی، خود مختاری و استقلال طلبی معنا ندارد. زیرا قوانین اسلامی بدون در نظر داشت مسائل قومی، همه مردم را در بر می گیرد. اما این مانع از آن نمی شود که امکانات و تسهیلات فرهنگی برای اقلیت های ساکن در یک کشور فراهم شود که در کنار وابستگی های عام اسلامی و زبان رسمی کشور اسلامی، به یادگیری زبان ، تاریخ ، فرهنگ خود نیز بپردازند و ویژگی های خاص خود را نیز حفظ کنند. زیرا اسلام ویژگی های ملی و نژادی را از بین نمی برد، همان گونه که تنوع جغرافیایی و خانوادگی و ملی را به عنوان عناصر برجسته جامعه انسانی نیز انکار نمی کند. زیرا این کار به مانند این است که بخواهیم ویژگی های فردی انسان را نیز از بین ببریم. زیرا آن ها به منزله تبلور ویژگی های درونی و بیرونی جامعه انسانی هستند. ما می توانیم با استفاده از صحبتی که در آیه پیشین در باره «ملت ها» و «قبیله ها» شده است، تأکید بر این خصوصیت ها و ویژگی ها را نیز الهام بگیریم. زیرا «ملت ها» و «قبیله ها» نشان دهنده تنوع انسانی می باشند. وقتی که صحبت از اولوا الارحام و سایر عناوین محدود یا وسیع است یا از بنی اسرائیل و اهل بیت، سخن به میان می آید، نیز همین مفهوم را می توان دریافت. زیرا تأکید بر این دسته عناوین به معنای به رسمیت شناختن حضور آنها در عرصه واقعیت است.»
** <small>مجله المنطلق، شماره 80 و 81، محرم - صفر 1412 هـ - آگوست 1991م.</small> <ref>http://www.bayynat.ir/index/?state=article&id=901</ref>
=== پ ===
| |||