نادر نادرپور: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
RAHA68 (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
RAHA68 (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
[[w:نادر نادرپور|نادر نادرپور]]، (۱۶ خرداد ۱۳۰۸ در [[تهران]] - ۲۹ بهمن ۱۳۷۸ در لس‌آنجلس) [[شاعر]] معاصر ایرانی
 
 
خط ۷:
*'''خوشه های تلخ'''
 
بر کشتزارهای خزان دیده افق // هان، ای خدا ! شبان سیه را فرو فرست
 
تا از مزار گمشدگانت خبر دهند // مرغان باد را همه [[شب]] سو بسو فرست
هان، ای خدا ! شبان سیه را فرو فرست
 
تا از مزار گمشدگانت خبر دهند
 
اینک،غروب روز نبرد است و ، ایدریغ! // کزآن سپاهیان دلاور نشانه نیست
مرغان باد را همه [[شب]] سو بسو فرست
 
آنان بزیر خاک سیه خفته اند و، [[مرگ]] // جز پاسبان این افق بیکرانه نیست!
 
 
این ابرها که می گذرند از کنار کوه، // آن تکدرخت پیر که میلرزد از هراس،
 
گریند - چو تنوره کشد سرخی فلق // بر گور شهیدان بی نشان ناشناس –
اینک،غروب روز نبرد است و ، ایدریغ!
 
کزآن سپاهیان دلاور نشانه نیست
 
تا بذر کشتگان زمین بارور شود، // تا خوشه های بروید ز سینه ها،
آنان بزیر خاک سیه خفته اند و، [[مرگ]]
باید ز چشم هرزه این ابرهای سرخ // باران خون ببارد و باران کینه ها
 
جز پاسبان این افق بیکرانه نیست!
 
این ماهتابها که درخشیده بی امید // بر خاکهای تشنه و بر سنگهای سرد،
 
وین بادهای تر، که برافشانده بر ریگها // بر گور خفتگان بلادیده نبرد،
 
این اشکها که دیده [[مادر]] فشانده گرم // بیهوده بر مزار جگرگوشه های خویش،
این ابرها که می گذرند از کنار کوه،
 
آن تکدرخت پیر که میلرزد از هراس،
 
فردا ، گواه جنبش خشمند و انتقام // خشمی که زود می درود خوشه های خویش
گریند - چو تنوره کشد سرخی فلق
 
بر گور شهیدان بی نشان ناشناس –
 
آنان که بذر آدمیان را فشانده اند // بر داس خشمگین اجل بوسه می نهند
 
و آن خوشه های تلخ –که از کینه ها دمید - // می پژمرد چو بوسه آینده می دهد
 
 
تا بذر کشتگان زمین بارور شود،
 
هان ،ای خدا ! شبان سیه را فرو فرست // تا ننگ وحشیان زمین را نهان کنند
تا خوشه های بروید ز سینه ها،
 
بر دشتها ، سیاهی [[شب]] را بگستران // تا کشتگان بیگنهش سایبان کنند
باید ز چشم هرزه این ابرهای سرخ
 
باران خون ببارد و باران کینه ها
 
 
 
این ماهتابها که درخشیده بی امید
 
بر خاکهای تشنه و بر سنگهای سرد،
 
وین بادهای تر، که برافشانده بر ریگها
 
بر گور خفتگان بلادیده نبرد،
 
 
 
این اشکها که دیده [[مادر]] فشانده گرم
 
بیهوده بر مزار جگرگوشه های خویش،
 
فردا ، گواه جنبش خشمند و انتقام
 
خشمی که زود می درود خوشه های خویش
 
 
 
آنان که بذر آدمیان را فشانده اند
بر داس خشمگین اجل بوسه می نهند
 
'''این گورهای نو که دهن باز کرده اند''' // تا لفمه های گمشده را در گلو برند،
و آن خوشه های تلخ –که از کینه ها دمید-
 
'''فردا ، به جانیان و خسان رو می کنند''' // '''تا طعمه های تازه خود را فرو برند!'''
می پژمرد چو بوسه آینده می دهد
 
<small>** [[تهران]] – بیست و چهار آبان 1331</small>
 
 
هان ،ای خدا ! شبان سیه را فرو فرست
 
تا ننگ وحشیان زمین را نهان کنند
 
بر دشتها ، سیاهی [[شب]] را بگستران
تا کشتگان بیگنهش سایبان کنند
 
 
 
'''این گورهای نو که دهن باز کرده اند'''
 
تا لفمه های گمشده را در گلو برند،
 
'''فردا ، به جانیان و خسان رو می کنند'''
 
'''تا طعمه های تازه خود را فرو برند!'''
 
<small>** [[تهران]] – بیست و چهار آبان 1331</small>
 
== نظر دیگران درباره او==