صداها (فیلم): تفاوت میان نسخه‌ها

* گاهی توی تاریکی می‌نشینم و فکر می‌کنم. بسیاری از دوستانم به تاریکی پیوسته‌اند. آنها که مانده‌اند یا با بیماری جسم دست به گریبانند و یا به تاریکی روحشان پناه برده‌اند. گاهی فکر می‌کنم به بیماری لاعلاجی مبتلا شده‌ام و چند روزی[[روز]] بیشتر دوام نمی‌آورم. پرستاری که این اواخر نقش پزشک را برایم بازی می‌کند، با تحکم به من گفت: «روحت را درمان کن!» نمی‌دانم که از گمراهی عقیده‌ام است یا از کمیابی چشم‌های او که گمان می‌کنم با او می‌توانم؛ پیش از آنکه تاریکی همه جا را فرا بگیرد.