لوئی آنتوان دو سن-ژوست: تفاوت میان نسخه‌ها

*اگر روزی برسد و راضی شوم كه نميتوانم به مردم فرانسه قوانينی متين و محكم و منطقی بدهم كه در برابر استبداد و ستم انعطاف ناپذير باشد، در آن روز با دشنه به [[زندگی]] خود خاتمه خواهم داد.

**برگرفته از کتاب[[كتاب]] [[تاریخ]] تمدن (عصر ناپلئون: [[كتاب]] اول انقلاب فرانسه 1789-1799) اثر ویل و آریل دورانت<ref>http://lib.almustafaou.com/books/1122/index.asp?sh=78</ref>

**برگرفته از کتاب[[كتاب]] [[تاریخ]] تمدن (عصر ناپلئون: [[كتاب ]]اول انقلاب فرانسه 1789-1799) اثر ویل و آریل دورانت<ref>http://lib.almustafaou.com/books/1122/index.asp?sh=78</ref>

*هر فرمان سیاسی که بر پایهٔ [[طبیعت]] قرار نگرفته باشد؛ نادرست است.

*زمان آن رسیده که برای [[خوشبختی]] مردم تلاش کنیم. قانونگذارانی که می‌خواهند نور و نظم را به درون این جهان بیاورند؛ باید این جریان را با گامهایی بی‌شفقت، بی‌باک و خلل‌ناپذیر همچون خورشید دنبال نمایند.

*از [[خوشبختی]] سخن گفتیم. آن که به شما ارائه نموده ایم؛ خوشبختیِ[[خوشبختی]] پرسپولیس نیست. خوشبختیِ[[خوشبختی]] اسپارت یا آتن در بهترین دوران ایشان است٬ خوشبختیِ[[خوشبختی]] فضیلت و {همان} آسودگی و اعتدال است٬ آن نوع خوشبختی که از بهره گیری از امور ضروری بدون زوائد و اِسراف کاری نشأت می گیرد٬ تجمّلِ {مالکیتِ} کلبه ای کوچک و کشتزاری که به واسطه ی دستهای خودتان بارور گشته است. یک گاری٬ سقفی کاه گلی که پناهی برای حفاظت از شبنم و باران فراهم می کند٬ خانواده ای که از حرص و طمع دزد در امان است - این چُنین خوشبختی!

*همیشه این گونه به نظرم رسیده که نظم اجتماعی در خود [[طبیعت]] امور تلویحاً حاضر است و چیزی بیش از مراقبت برای تنظیم عناصر مختلف از روح انسان نمی‌طلبد؛ که در نتیجهٔ آن می‌توان بر مردم حکم راند، بی آنکه بنده، هرزه و یا قربانی گردند؛ که انسان برای صلح و [[آزادی]] زاده شده و تنها به سبب قوانینی خائنانه و سرکوبگرانه بینوا و بیرحم می‌شود و بنابراین براین باورم اگر به انسان قوانینی داده شود که با تلقینات طبیعت و قلبِ خودش هماهنگ باشد؛ از شوربختی و فساد دست برخواهد داشت.