ناصر حجازی: تفاوت میان نسخه‌ها

ناصر حِجازی (۲۸ آذر ۱۳۲۸ در [[تهران]]-۲ خرداد ۱۳۹۰ در [[تهران]]) مربی و بازیکن فوتبال ایرانی بود. او دروازه‌بان اول تیم ملی فوتبال [[ایران]] در دهه ۱۳۵۰ بود و ۲ قهرمانی در جام ملت‌های آسیا، ۱ قهرمانی در بازی‌های آسیایی و شرکت در المپیک و جام جهانی فوتبال را در کارنامه دارد. او همچنین به همراه تیم تاج قهرمانی در جام تخت جمشید و جام باشگاه‌های آسیا را تجربه کرده‌است.

«بیشتر اهل دیدن فیلمهای خارجی بودم. در این سالها یکی دو بار بیشتر به [[سینما]] نرفتم. یک بار برای تماشا فیلم عروس و یک بار هم برای تماشای اخراجی‌های ۲ به سینما رفتم ولی از دیدن این فیلم حالم به هم خورد. به همراهانم گفتم، زودتر از [[سینما]] بیرون برویم.»

«نگران حال خودم نه ولی نگران حال مردم این سرزمین هستم. ناراحتی خودم نه ولی ناراحتی مردم [[ایران]] آزارم می دهد. این حرف را پیش از این هم زدم.»

«آخرین آن پیشنهاد ایرج قادری در اولین [[فیلم]] پس از شروع به [[کار]] دوباره‌اش بود و از من خواست تا در فیلمی ساخته او جلوی دوربین بروم ولی من این پیشنهاد را رد کردم. از راه ورزش به شهرت رسیده بودم. اسم و رسمی برای خودم به هم زده بودم و دیگر نیازی نداشتم بخواهم از راه سینما معروف و بزرگ بشوم. شاید به خاطر چهره‌ام می‌توانستم، اسم در کنم ولی این [[کار]] برایم وسوسه کننده نبود. دست آخر هم برای این که قادری قبولم نکند، به او پیشنهاد دستمزد یک صد میلیونی را دادم. او هم از پیشنهادش منصرف شد.»

«در [[ایران]] به من [[کار]] نمی دادند. ناچار شدم به اسلواکی بروم تا مربیگری کنم. [[کار]] در آنجا با سفرهای زیادی همراه بود از جمله به نقاط سردسیر همانند اوکراین و همین هم موجب بیماری‌ام شد. آنجا می‌توانستم به عنوان مربی روی نیمکت بنشینم ولی اینجا برخی با دیدن من روی نیمکت مربیگری ناراحت می‌شوند و به آنها بر می‌خورد!»

مردم ایران روی گنج خوابیده‌اند، نفت، گاز و... دولت حق ندارد به مردم کمک کند، دولت باید [[کار]] کند، خدمت کند و زحمت و دسترنج مردم را دودستی تقدیم آنها نماید.

از دید مسئولین خدمت دولت به مردم یعنی [[کار]] کردن مردم برای دولت و اینکه مردم [[کار]] کنند و پولشان را تقدیم دولت نمایند! برای من گاز می‌آمد چهل هزار تومان و حالا می‌آید یک میلیون تومان.