لوئی آنتوان دو سن-ژوست: تفاوت میان نسخه‌ها

*زمان آن رسیده که برای خوشبختی مردم تلاش کنیم. قانونگزارانیقانونگذارانی که می‌خواهند نور و نظم را به درون این جهان بیاورند؛ باید این جریان را با گامهایی بی‌شفقت، بی‌باک و خلل‌ناپذیر همچون خورشید دنبال نمایند.

*همیشه اینگونهاین بنظرمگونه به نظرم رسیده که نظم اجتماعی در خود طبیعت امور تلویحاً حاضر است و چیزی بیش از مراقبت برای تنظیم عناصر مختلف از روح انسان نمی‌طلبد؛ که در نتیجهٔ آن می‌توان بر مردم حکم راند، بی آنکه بنده، هرزه و یا قربانی گردند؛ که انسان برای صلح و آزادی زاده شده و تنها به سبب قوانینی خائنانه و سرکوبگرانه بینوا و بیرحم می‌شود و بنابراین براین باورم اگر به انسان قوانینی داده شود که با تلقینات طبیعت و قلبِ خودش هماهنگ باشد؛ از شوربختی و فساد دست برخواهد داشت.

*قانونگزارقانونگذار بر آینده فرمان می‌راند؛ ناتوانی هیچ سودی بحالش نخواهد داشت: بر اوست که آنچه نیکوست، بخواهد و جاودانه‌اش سازد؛ تا انسان را آنچُنان که می‌خواهد، بسازد: چون قوانین بر هیئت اجتماعی، که فی نفسه بیروح است، تاثیری دارد که می‌تواند فضیلت یا جنایت، رسوم متمدن یا وحشی‌گری تولید کند.