دیوان شمس: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز افزودن یک فاصله به قبل و بعد از // |
جز افزودن پیوند فایل صوتی روخوانی مقاله |
||
خط ۱:
'''[[W:دیوان شمس تبریزی|دیوان شمس تبریزی]]''' یا '''دیوان کبیر'''، دیوان مولانا جلال‌الدین محمد بلخی شامل غزل‌ها، رباعی‌ها و ترجیع‌های اوست. دیوان شمس تبریزی در عُرف خاندان مولانا و سلسلهٔ مولویه در روزگاران پس از مولانا با عنوان دیوان کبیر شناخته می‌شده‌است. گویا آنچه در تداول مولویان جریان داشته‌است همان دیوان یا غزلیات بوده‌است و بعدها عنوان دیوان کبیر را بر آن اطلاق کرده‌اند. همچنین عنوان دیوان شمس تبریزی یا کلیات شمس تبریزی نیز از عنوان‌هایی است که در دوره‌های بعد بدان داده شده‌است، به اعتبار این که بخش اعظم این غزل‌ها را مولانا خطاب به شمس‌الدین تبریزی سروده‌است.
[[File:Fa-Divan Shams Tabrizi-Wikiquote.ogg|thumb|فایل روخوانی این مقاله را از اینجا می‌توانید بگیرید.{{سخ}}این روخوانی از نسخه ۸ آوریل ۲۰۱۳ (۱۹ فروردین ۱۳۹۲) است و ممکن است ویرایش‌های پسین را شامل نشود.{{سخ}}ساختار روخوانی از [[W:ویکی‌پدیا:ویکی‌پروژه نوشتارهای صوتی|ویکی‌پروژه نوشتارهای صوتی در ویکی‌پدیا]] الهام گرفته‌است.]]
== دارای منبع ==
سطر ۱۲ ⟵ ۱۵:
* «یک پند ز من بشنو خواهی نشوی رسوا // من خمره افیونم، زنهار سرم مگشا // آتش به من اندر زن، آتش چه زند با من؟! // کاندر فلک افکندم، صد آتش و صد غوغا»
**از غزل شماره ۸۹، صفحه ۱۰۱
* «در زاهدی شکستم بدعا نمود نفرین // که برو که روزگارت همه بی‌قرار بادا // نه قرار ماند و نی دل بدعای او ز یاری // که بخون ماست تشنه که خداش
**از غزل شماره ۱۶۶، صفحه ۱۳۵
* «روترش کن که همه روترشاندد اینجا // کور شو تا نخوری از کف هر کور عصا // لنگ رو چونکه درین کوی همه لنگانند // لته بر پای بپیچ و کژ و مژ کن سر و پا // زعفران بر رخ خود مال اگر مه‌رویی // روی خوب ار بنمایی بخوری زخم قفا»
سطر ۱۷۲ ⟵ ۱۷۵:
* «آنکس که ز چرخ نیم‌نانی دارد // وز بهر مقام آشیانی دارد // نی طالب کس بود نه مطلوب کسی // گو: "شاد بزی که خوش جهانی دارد"»
**رباعی شماره ۵۰۶، صفحه ۱۴۶۲
* «سودای تو را بهانه‌ای بس باشد // مدهوش ترا
**رباعی شماره ۵۷۷، صفحه ۱۴۶۸
* «آن‌را که به علم و عقل افراشته‌اند // آن‌را به حساب روزی انگاشته‌اند // وان‌را که سر از عقل تهی داشته‌اند // از مال به جای آن درانباشته‌اند»
| |||