ابومنصور عبدالملک ثعالبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''[[w:ثعالبی|ابومنصور عبدالملک بن محمد بن اسماعیل ثعالبی نیشابوری]]'''(زادهٔ ۳۵۰- مرگ ۴۲۹ یا ۴۳۰ هجری قمری/(961–1038)میلادی) [[شاعر]] تازی‌گوی، نویسنده و [[تاریخ‌]]نگار عرب [[ایران]]ی‌،اهل [[نیشابور]] بوده است.معروف به '''ابومنصور نیشابوری''' و '''[[w:جاحظ|جاحظِ]] [[نیشابور]]'''.(ثعالبی در زبان عربی به معنای فروشنده پوست روباه است.)

==گفتاورد==

* « هر کس خدای تعالیٰ را دوست بدارد ، پیامبرش را دوست می‌دارد. هر کس پیامبرِ عرب زبان را دوست بدارد ، مردمِ عرب را دوست می‌دارد. هر کس مردمِ عرب را دوست بدارد ، زبانِ عربی را دوست می‌دارد که به این زبان برترین کتاب بر برترینِ مردمان عرب و غیر عرب نازل شد. و هر کس زبانِ عربی را دوست بدارد ، خود را به آن مشغول وا می‌دارد ، نگهدار و پاسبانِ آن و پیوسته بر آن کار است. به آن عنایت می‌ورزد و همّت‌اش را صرفِ آن می‌کند. و هرکس که خدا او را به اسلام راهنمایی فرمود و دلش را به آن شادمان کرد ، باور بدارد که همانا محمّد ﷺ بهترینِ پیامبران است ، اسلام برترینِ ملّت‌ها و عرب بهترین امّت‌هاست. زبانِ عربی بهترینِ زبان‌ها و گویش‌هاست و روی‌آوری بر فهمِ آن از دین‌داری است؛چرا که ابزاری برای علم است و کلیدِ آموزش در دین است ، سببِ صلاحِ معاش و معاد است. سپس ، زبانِ عربی برای گردآوردن و فراهم کردنِ بزرگی‌ها و برتری‌هاست؛برای دست یافتن بر جوانمردی و صفاتِ پسندیده و انسانی است ، برای دیگر دانایی‌ها و بزرگی‌ها به مانندِ چشمه‌ای است برای آب ، به مانندِ چوبی است که آتش با آن افروزند. و اگر بر همه‌ی ویژگی‌های این زبان چیرگی و دانایی و ژرف‌نگری نباشد ، نیروی یقین در شناختِ اعجازِ قرآن به دست نمی‌آید. »