عمر بن خطاب: تفاوت میان نسخه‌ها

==سخنان==

 

* «یزدگرد، من آینده روشنی برای تو و ملت تو نمی‌بینم مگر اینکه پیشنهاد مرا بپذیری و با من بیعت کنی. تو سابقا بر نصف جهان حکم می‌راندی ولی اکنون که سپاهیان تو در خطوط مقدم شکست خورده‌اند و ملت تو در حال فروپاشی است. من به تو راهی را پیشنهاد می‌کنم تا جانت را نجات دهی.»

 

 

* « با این کار زندگی خودت را نجات بده و صلح را برای پارسیان بدست آر. اگر بهترین انتخاب را می‌خواهی برای عجم‌ها انجام دهی با من بیعت کن.»

 

==درباره او==

 

* «اما عمر بن خطاب هم که بعد از وی آمد مانند او کار خلافت را سخت به جد گرفت. مثل ابوبکر ساده و فروتن بود و هم مثل او از شادخواری و آسایش طلبی‏ می‏گریخت. جبه پشمین او غالبا از چرم پینه داشت و پای افزارش پاره‏ چوبی بود که‏ تسمه‏ ای بدان بسته بود. در غذا چندان قناعت داشت که هیچکس دوست نداشت‏ یک‏ لقمه از طعام خاص او بخورد. جامه‏ ای را که بر تن داشت تا سوده و فرسوده نمی‏شد نمی‏کند و به جای آن چیز دیگر نمی‌‏پوشید. با این همه تندخوی و سختگیر بود ودر رسیدگی به کار عامه مبالغه‏ ای به حد افراط می‏ورزید. روزها با تازیانه‏ ای که دردست داشت در کوی و بازار می‏گشت و هر جا پیش او شکایت می‏آوردند همان جامی‏ ایستاد و رسیدگی می‏کرد. شبها در شهر و بیرون مدینه می‏گشت و از هر چه می‏رفت آگاهی می‏یافت. در قحطی‏ ای که در سال پنجم خلافتش اعراب را به خوردن‏ مردار و استخوان و راسو و سوسمار و گربه انداخت‏ خود با آن که تهیدست نبود گرسنگی می‏کشید. حتی به تن خود برای بینوایان مدینه خوردنی می‏برد. گاه انبان‏خوردنی-آرد و روغن-را به دوش می‏کشید و تا به بیرون شهر می‏برد.»

 

 

 

* «در همه‏ مدت خشکسالی زن و فرزند خویش را نیز در سختی می‏داشت و نمی‏گذاشت درحالی که مسلمانان دیگر گرسنه‏ اند آنها غذای خوب بخورند. خودش هم غالبا گرسنه‏ می‏ماند و گاه شکمش از گرسنگی صدا می‏کرد. در تمام عهد خلافت‏ خویش در کارعاملان و حکام نهایت دقت می‏ورزید. هر کس از ولایات می‏آمد و از دست عاملی ‏شکایت داشت وی آن عامل را می‏خواست و او را با آن کس که از وی شکایت داشت‏ می‏نشاند و رسیدگی می‏کرد، اگر حق با شکایتگر بود بی هیچ ملاحظه‏ ای داد او رامی‏داد و حق او را از ظالم می‏گرفت.»